บทที่ 271 การค้นพบ
พวกเกาเผิงกำลังเดินผ่านป่าที่หนาทึบ
หวางหยาชำเลืองมองนางพญาแมงมุมอสุรกายที่อยู่เบื้องล่าง เขาเป็นห่วงว่ามันจะสามารถเดินได้ไหม
แม้ว่าตัวมันสูงราวๆ เจ็ดเมตรครึ่ง แต่มันก็สามารถเดินป่าได้อย่างไม่มีปัญหา เนื่องจากต้นไม้พวกนี้สูงกว่ามันทำให้ผ่านได้สบายแถมยังสามารถใช้พรางตัวได้ หากไม่สังเกตดีจะไม่มีแมงมุมสักตัวเดินผ่าน
หลังจากเดินไปสิบนาที เกาเผิงได้ยินเสียงเฟลมมี่ติดต่อมา