บทที่ 178 รอยแยกมิติถาวร
อาคิลได้สั่งเหยี่ยวของเขาทันที “บินสูงขึ้นอีก!”
ถึงเขาไม่รู้ว่าของในมันเป็นอะไร ลางสังหรณ์ของเขาบอกว่า มันต้องเป็นตัวอันตรายแน่ๆ
ขณะที่เหยี่ยวบินสูงขึ้น อาคิลก็ได้ยินเสียงกีบเท้าม้าดังใกล้ขึ้นมาเรื่อยๆ
‘ไม่ดีเลย’
รูม่านตาของอาคิลได้หดลงอย่างกะทันหัน
เขามองไปด้านล่างได้เห็นร่างสีดำพุ่งออกมาจากหมอกอันมืดมิด มันกระโจนพุ่งขึ้นมาหาเขา