บทที่ 177 รอยแยกของมิติ
จากนั้นได้มีเงาขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาบนเหนือศีรษะของเกาเผิง มันเป็นกรงเล็บของมังกรขนาดใหญ่ตะปบเข้าที่ศีรษะของเกาเผิงเบาๆ แต่ในความจริงเกาเผิงรู้สึกเหมือนโดนกดทับด้วยโลหะที่หนักมหาศาล
‘โอ๊ย นี่ฉันกำลังถูกมังกรตบหัวรึเปล่านี่’
หลังจากนั้นมันเอากรงเล็บออกและค่อยๆ กลับลงไปที่ทะเลสาบอย่างเงียบๆ
จากนั้นเกาเผิงได้กลับไปยังคฤหาสน์ เขาได้ไปพบคุณตาพร้อมบอกให้เขาฟังถึงเส้นทางวิวัฒนาการและวัตถุดิบที่มังกรวารีสีขาวต้องใช้ คุณตาฟังและจดอย่างตั้งใจ แม้ของบางอย่างเขาจะไม่เคยได้ยินมาก่อนก็ตาม