บทที่ 148 ความรู้สึกที่คุ้นเคย
เมื่อจางซิงชิงเห็นเกาเผิงกับดัมมี่เดินเข้าไปในโรงแรม เขาก็รีบกดเบอร์โทรศัพท์ทันที
“เขาว่ายังไงบ้าง?” ปลายสายถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูเคร่งเครียด
“เขาปฏิเสธข้อเสนอครับ” จางซิงชิงตอบอย่างสิ้นหวัง เขาได้ใช้ทุกวิถีทางที่จะเกลี้ยกล่อมเด็กคนนี้แล้วแต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้ผล
อีกฝ่ายเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้นมา “อืม ฉันเข้าใจแล้ว”