บทที่ 147 คาเฟ่
ที่ด้านหลังของหวังเฉียนเซิ่น มีฮั่นเสี่ยวและจุนเหมยยืนอยู่ รวมถึงคนอื่นๆ ที่มาจากเมืองฉางอาน
พวกเขารอเกาเผิงมาสักพักแล้ว
เกาเผิงตั้งใจจะหาอะไรทานเบาๆ ก่อนจะกลับไปที่ห้อง ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะลังเล
“ไปทานข้าวกับพวกเราเถอะ แม้แต่จุนเหมยยังไปกับพวกเราเลยนะ” ฮั่นเสี่ยวกล่าวบอกเกาเผิงเป็นนัยๆ
สุดท้ายเกาเผิงก็ต้องไป ยังไงพวกเขาก็มาเชิญเกาเผิงถึงที่หากปฏิเสธไปมันจะดูเย็นชาและเสียมารยาทด้วย