0477-เสียงเพรียกจากวิญญาณ

บทที่ 477 เสียงเพรียกจากวิญญาณ

เกาเผิงปรบมือ ‘จริงสิ ใช้วิธีนี้ก็ได้นี่น่า แค่ฆ่าทุกคนที่รู้เรื่องทิ้งซะก็จะไม่มีใครรู้เรื่องที่ฉันก่อนแล้ว’

ราวกับดัมมี่สัมผัสได้ถึงสิ่งที่เจ้านายของมันคิด ออร่าของมันได้ขยายออกแสดงแสดงเจตนาฆ่าฟันที่สอดคล้องกับความต้องการของเกาเผิงออกมา

แม้ว่าพวกสัตว์อสูรของเขาจะไม่รู้ว่าเกาเผิงคิดอะไร แต่พวกมันก็พอจะสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่กระหายเลือดอย่างชัดเจน