Chapter Eight: Paint in Red (10139-1)

At the same day, the short arrow in the clock at the back of the classroom strikes at one.

Nagsilabasan na ang mga nakatambay na mga estudyante sa loob ng mga classrooms at tumulong na rin sa ibang students mag-ayos.

There is only a few minutes before the Akhlie High's students will come to Ferris University. Hindi ko mqpigilan ang mga kamay ko na manlamig dahil sa kaba.

Friar, Lucas and Flare are busy. As SSC Offocers, they are on-duty to make sure the protocols of the school will be implemented safely to both students of Akhlie High and Ferris University. Sila rin ang magkokontrol ng flow ng events.

Dahil wala akong magawa at kailangan kong ipakalma ang sarili ko, pumunta ako ng canteen para bumili ng malamig na maiinom. I hope this calm my nerves.

Nang binuksan ko ang soda drink at ininom 'yon, may bumunggo bigla sa balikat ko. It does not look like an accident at all. At ang sunod na mangyayari ay posibleng...

"Hey, woman. Watch we're you're going."

Sabi na nga ba! Nagtaas ako ng tingin sa kanya at nakakita ng lalaking mahigit six feet ang tangkad, malalaki ang braso, may chain sa leeg at kita pa ang sleeveless shirt niya habang nakabukas ang lahat ng butones ng kanyang uniform.

I clicked my tongue and looked up at him again. Nakangisi na siya. Napansin kong meron pala siyang kasama pang dalawang alila niya.

"Ha, cute pala 'to, boss," ani isa niyang kasama.

"Oo nga, boss. Patulan kaya natin," ani ng pangalawa.

Nakatingin pa rin sa akin ang tinatawag nilang "Boss". Daig pa 'yong gorilla sa sobrang pangit ng mukha ei.

"Hoy, babae." Parang nanginig buong canteen sa malalim niyang boses. 'Yong tipong kapag nag-roar ang isang leon, parang gano'n ang feel. "What's your name?"

Tinaasan ko siya ng kilay. "Bakit ko naman sasabihin?" mataray kong tanong ko sa kanya.

Nawala ang ngisi sa kanyang labi at mas lalong pumangit mukha niya ng sumimangot siya.

"Are you mocking me?"

Nagulat ako nang bigla na lang niya hinatak ang collar ng blouse ko at tinaas ako na parang wala lang.

Sinamahan ko siya ng tingin nang makita kong mayabang ang pag-ngisi niya.

"Anak ako ng isang government official. I could use force to let you state your name. Now, spill."

Aba naman! Apaka-bossy pa!

Napansin kong wala na ang iniinom kong malamig na soda at tumapon ang laman no'n sa sahig ng cafeteria.

Tch. Sayang pera ko.

"Hoy, babae. Nasa harap mo boss namin. 'Wag kang tumingin sa ibang direksyon."

Napababa ako ng tingin at nakita ang isang alila niya do'n na dinuduro-duro ako.

"Oo nga. Babae ka lang. Huwag kang mag-ignore," ani isa.

Napabuntong-hininga ako. This is not worth a fight pero paano ako hindi lalaban, eh hawak-hawak ako sa blouse ko? Nakaangat pa ang mga paa ko sa sahig.

Wala na bang mas imamalas pa ang mga encounter ko sa eskwelahan na 'to?

Kasama man si Flare o hindi, laging problema ang nababangga ko. Teka, pang-ilan na ba 'to? Hindi ko na mabilang sa sobrang dami.

"If a person doesn't want to answer, don't force the person," sabi ko at humarap sa "Boss" nila. "Wala akong pakialam kung anak ka man ng isang government official. I've heard enough people using their parent's title." My eyes turned into slits. "Wala rin akong karapatang ibigay ang pangalan ko sa isang katulad mo."

His veins popped out of his head. Ngumisi ako. Ha! Desurb~ Galit na siya. Haha.

Itinaas niya ang kamay niya at ginawa iyong kamao. Halata naman para sa akin 'yong suntok niya, kaya naman umaksyon ako agad. Hinawakan ko ang kamay niya na nasa collar ng blouse ko at nag-slip out ako doon. Hindi naman naka-tuck-in ang blouse ko sa palda kaya mabilis akong nakalusot palabas. I lift myself and turned around to land a kick on his face with my heeled shoes. Nakarinig ako ng pag-igik. Nang makababa na ako sa sahig, kinuha ko ang blusa ko mula sa kamay ng "Boss" nila at inayos ang pagkakabutones no'n.

Kinuha ko ang canned soda na wala ng laman at tinapon 'yon sa malapit na trash can.

"Song thrush!"

Napaharap ako sa entrance ng cafeteria at nakita doon si Flare na tumatakbo. Magulo ang buhok, may nakasuot na salamin at 'di ayos ang collar at necktie niya. I noticed the bag in his eyes as he stopped in front of me.

"Yo," nakangisi kong bati sa kanya.

Kinuha niya bigla ang kamay ko habang malalim ang kanyang paghinga. Pinatalikod niya rin ako at binaba ng onti ang bandang leeg ng blouse ko.

Sa sobrang gulat ko, hindi ko man lang napansin na nasapak na niya ang dalawa pang kasama ng malaking lalaki.

"You three misters.... You're going to come with me in the SSC Office."

Napalunok ako ng maramdaman nag-iba ang aura ni Flare. Napatingin ako sa dalawang nabugbog. Magkayakap na sila habang nakatingin kay Flare nang may natatakot na ekspresyon.

Tinuro ni Flare ang entrance ng cafeteria. "Leave the cafeteria. Go straight to the SSC Office. Now."

"Y-Yes, Pres!" natatakot na sagot ng dalawa at hinatak ang walang malay na katawan ng kanilang Boss palabas ng cafeteria.

Napatawa na lang ako. Anong nangyari?

Narinig kong bumuntong-hininga si Flare at humarap ulit sa akin. Hindi siya nagsalita nang hinatak niya ako at puwersang pinaupo sa isang upuan. Lumuhod siya at tinaas ang isa kong paa. Gano'n din ginawa niya sa kabila.

"Are you hurt?" tanong niya.

Is he concerned? Umiling-iling ako bilang sagot.

"Those bastards..." Tumayo siya at nakakuyom ang kamao niya habang nakatingin sa daanan papuntang cafeteria. "They will pay."

"Oh. What pay though?" tanong ko sa kanya. Napatingin siya sa akin. Ngumiti ako sa kanya. "Ayos lang ako, Flare. Siguro nagkaonting galos sa likod ng leeg ko dahil biglang hinila nung malaki na lalaki 'yong blouse ko. Buti na lang naka sipa ako. Kung hindi, 'di ako makakapalag."

"You what?"

"I kicked him." I grinned. "Cool, right? I landed a blow on the center of his face," turo ko sa ilong ko habang proud na proud na sinabi ang ginawa ko.

"You are one interesting woman," reply niya.

Mas lalong lumawak ang pag-ngiti ko. That's one yet there's more that you still can't see, Flare Furrer.

Binilhan ako ni Flare ng panibagong soda matapos niyang malaman na ang canned soda na binili ko'y natapon dahil sa tatlong nag-cause ng trouble sa akin.

Naglalakad na kami ngayong palabas ng school. Papunta kaming parking lot ng school. Mga ala una media na kasi at darating na ang mga bisita sa eskwelahan.

"Hindi ako pwede ro'n, 'di ba? I'm not part of the council," sabi ko.

"They will get a one-week detention when they could not make you stay there," may pagbabanta niyang reply sa akin.

Woah. Scary. Talagang tinotohanan ang katagang, "What I want is what I get" eh.

Nakarating na kami sa parking lot. Nakaisang hilera sa gilid ang lahat ng SSC Officers.

"President!"

Napatingin ako sa gilid ko at nakita si Yna na may hawak-hawak na maliit na tablet habang nakatingin kay Flare.

"You're almost late! Why did you suddenly disappear?"

"I chased some stupid dogs," sagot niya at humarap dito. "How many minutes left?"

"Five," sagot ni Yna at nagpipindot sa maliit na tablet. "Malapit na sila dito. Apat na sasakyan ang dadating—one white van with the officials of Akhlie High and the 60 students in three airconed buses."

As of coincidence, we heard sounds of comong vehicles towards the gate. Hindi na kami nakahilera pa at napatingin na lang sa direksyon ng mga dumating na sasakyan. Flare and the other SD Officers bow down to the moving transportations. May mga nagbato ng kamatis sa mga at iba't ibang mga soda cans galing sa mga busses sa mga officers.

Nakita kong natamaan si Friar ng isang kamatis at lumanding iyon sa ulo niya. May tumamang canned soda naman sa bandang likuran ni Flare. Umiiwas naman ako sa mga bato nila at napataas ng tingin, matatalim ang mga mata sa mga bintanang nakabukas sa pangaalwang airconed bus.

Mga nakangising estudyante ang mga naroon. Bandang likuran ng bus ang mga nakabukas na mga bintana. May hawak-hawak na mansanas ang isa at binato sa akin 'yon. Kaagad naman akong nakaiwas at sinamaan siya ng tingin.

Mukha namang kinabahan, bigla niyang sinarado ang bintana at narinig ko ang reklamo ng mga katabi niya.

May mga naglabas ng kanilang ulo at dinilaan kami at nagbato pa ng masasamang salita.

Matapos ang "maligayang bati" na natanggap ng officers at iba pang school officials, sinalubong namin sila sa parking lot kung saan ipaparada ang kanilang sasakyan.

Nakita kong nagsilabasan na ang mga batang nasa unang bus. Mga pamilyar na mukha ang aking nakita. Nag-iwas ako ng tingin sa bus na 'yon at lumingon sa mga taong lumabas ng puting van.

Flare shook hands with an old man. "Welcome to Ferris University, sir," nakangiti niyang bati.

"Ah, hijo. Apakalaki mo na. Nang last akong nakarating sa school na 'to, hay naku, kakakasal pa lang ng iyong ama," bati nito rito at lumingon sa akin. "Eh, eto ba. Kakambal mo ba ito, hijo?"

"Ah, hindi po," sagot niya at hinatak ng wala man lang bahid ng pagkalambot si Friar. "Here' s my sister po, sir."

Ngumiti si Friar sa matanda at nakipag-shake hands din. "Nice to meet you po, sir. I heard a lot about you po."

"A great kid you are," natatawa nitong sambit. "I am grateful your father accepted my request. I've been sending him messages about my arrival. Nandito ba siya ngayon, hijo?"

"Unfortunately, father couldn't come, sir," sagot ni Flare. "But we could continue the event and entertain your students as our school is capable of doing it."

Natawa na naman ang matanda. "Of course, of course." Lumingon siya sa akin. "Sorry, hija. Na-mistaken kita as kakambal ng poging hijo na 'to."

"Ah, hehe. Wala po 'yon," awkward kong reply at umiwas ng tingin.

Kailan pa ako naging kamukha ni Flare?!

Pilit na ngiti ang mga ginawad ko sa iba pang mga kasama ng matanda hanggang sa makapasok na sila ng eskwelahan.

I sighed and leaned into the bus mext to the van and cross my arms. Napatingin ako sa gilid ko nang makitang may lumabas doon.

"Well, well. If it isn't the monster that got kicked out of Akhlie High..."

May pagbabanta ang kanyang tono habang rinig ang mabibigat niyang yapak papunta sa akin. Kasabay na rin doon ang maliit na pagtawang parang mga daga ng kanyang mga kasama.

Akhlie High's uniform is Korean-styled—skirts are above the knees about 3 centimeters; long-sleeve blouses about the wrist with buttons on it instead of a blazer; and a pink ribbon in the collar part instead of neckties. Sa mga lalaki naman gano'n rin pero with pink checkers naman ang trousers at dark pink neckties.

Ang nasa harap ko ngayon ay apat na tao—the popular girl, the boastful nerd, the "tingin kuko lagi" girl, at saka ang boyfriend ng popular girl.

Napairap na lang ako. Pati ba naman dito, gusto nila akong I-bully.

"Yeah, yeah. Oo na, monster na," sabi ko at winagayway ang kamay ko, sinusubukan kong itaboy sila. "Do'n na kaya kayo 'no? Hanggang dito ba naman, gusto niyo ng gulo?"

Ang nakangising popular girl ay naging maasim ang mukha. Nagmula ang mga tainga niya at mas lalong lumapit sa 'kin. Paghatak sa kwelyo ko ang sunod niyang ginawa at pwersang inalapit ang mukha ko sa mukha niya.

Naaamoy ko ang masyadong matapang na perfume niya kaya hindi ko mapigilan maubo.

"Tch."

Bigla niya akong tinulak pabalik sa bus. Napaigik ako ng onti sa impact pero 'di sapat para magkaroon ako ng pasa sa likod.

"Nagalit ka dahil umubo lang ako?" nanunukso kong sabi. "Arte naman. 'Di ka pa nag-i-improve."

"And you think that you are?" Tumawang parang maliit na daga ang nerd na kasama nila. Matalim ang tingin niya sa akin. "Ni isa yata, wala akong nakikitang pagbabago sa'yo."

Natawa ako sa sinabi niya. "Parang ikaw naman meron din," pabalik kong reply sa kanya.

"My nails are more beautiful than you," sabi ng "tingin-kuko lagi" girl.

Napairap ako at napahalukipkip ulit. I leaned on the bus again and siren eyes looked over them.

"That means iniisip mo na maganda ako. Well, that's a relief."

Napahinto ng tingin sa kuko niya ang "tingin-kuko lagi" girl at tumingin siya sa direksyon ko.

"It means I'm slowly improving."

The popular girl gave me a mock laugh. "Kampante ka na do'n? Ha, baka nakakalimutan mo, you did something in my school. Your former school. Kaya ka na-transfer sa university na 'to."

"And what did I do, Georgia?" Napatingin ako sa tatlo niyang kasama. "Enmar, Klenn, Pear."

Kaba ang nasa ekspresyon ng boyfriend niya nang binanggit ko ang mga pangalan nila. Akala nila, hindi ako magsasalita katulad ng pang bully nila sa akin noong nasa Akhlie High ako.

"I was from Akhlie High. Kilala ninyo akong lahat pero hindi lahat alam niyo tungkol sa akin."

"A-Ano ibig sabihin mo diyan?" nauutal niyang tanong.

"You want us to leave you? Is that your condition again? Ha! Bakit, boss ka namin?" sabi ni Pear, ang "tingin-kuko lagi" girl.

"Wala namang konek sinabi niya sa sinabi mo eh," sabi ni Klenn, ang boyfriend ni Georgia.

"Paki mo ba," irita niyang reply. "Iyon naman lagi excuse niya tuwing nakikipagharapan tayo sa kanya. Umalis raw tayo."

"I was aware of your every move lately, Pear," mababa ang boses kong sambit dito.

Napatingin siya sa akin at nanginginig ang kanyang halakhak ng sinubukan niyang tawanan ako.

"So? What I did is that I am describing you," sabi niya.

"Oh, I am also describing you, Pear. Want me to tell all the things I know about you?"

Nanlaki ang mga mata niya at ang umaapoy na confidence sa mata niya ay biglang nabuhusan ng kasing lamig ng timba na tubig. Kaba at takot ang nakalagay sa itim niyang mga perlas.

"A-Anong things?"

"Oh, you want a clue?" My doe eyes gave a little impression and laughed. "Here's a thing. Kamusta ka sa beach mo last Sunday? Is it fun to back stabbing your friend, Pear?"

"So, this is how you play the game now huh," sabi ni Georgia. "You want to blackmail us? Gano'n ka na ba katindi maging monster ha?"

"I've never once been a monster," reply ko sa kanya. Matatalim ang tingin na nakatuon lang para sa kanya. "I've never been a monster in front of you and your whole bunch of friends. You framed me up sa ginawa mong dapat ikaw ang sumalo. Hindi nga lang dapat ikaw, dapat kayong apat ang sumalo."

"Now, you're framing us up to the act we never did!"

"Oh, really? Gusto niyong i-manipula talaga ang katotohanan 'no? Sige. Fine by me."

Umalis ako sa pagkakasandal sa bus at lumapit sa kanya, hinawakan ng mahigpit ang kanyang kwelyo at pwersang inilapit siya sa akin.

"Gusto niyo makakita ng monster, 'di ba?"

Malalaki ang mga mata kong nakatingin sa kanya. Sinubukang lumapit ni Enmar at ni Klenn sa kin pero hindi nila natulungan si Georgia. Napatigil sila nang makita ang pagtingin ko sa kanila.

"60 students in total of three busses, right? 56 lang ang nasa loob ng campus ngayon para ma-i-tour sa buong campus and yet, four of you are not with them," pagsisimula ko. "Ano kayang maiisip ng may-ari ng school once na malaman niyang nawawala ang apat na estudyante niya?"

"Ha..?"

My teasing smile turned into a devilish grin. I pulled her more that our face our only inches away, feeling our breath together.

"I'm saying..." I whispered as my finger slides below her neck down to her stomach with doe eyes. "...I will slaughter you." I put two fingers on her stomach and faked a shot that made her flinch. "Bang."

Napasigaw siya at tinulak ako palayo para tumakbo sa likuran ng kanyang boyfriend. Natawa naman ako sa kanyang inakto.

"You are acting na kaya mo akong mapatumba. Na kaya niyo akong mapatumba pero isang banta, bagsak ka na agad sa pagkatakot. Ano ka, pusa?"

"Y'Y-Y-You," turo niya sa akin nang nanginginig pa ang buo niyang katawan. "You are a monster!"

Ngumiti ako sa kanya. "Right~ I am a monster, right?" mapanukso kong tugon at humakbang ng isa. Mga humakbang sila patalikod.

Napayuko ako at napangiti. This is getting interesting. Parang ang sarap nila paglaruan.

Magpapahabol pa sana ako ng isa pang panukso nang biglang may pumulupot na braso sa balikat. I pulled the arm instantly out of my shoulders and pull myself back before putting the stranger's arm behind him and locked him.

Nakarinig ako ng malakas na pagsigaw mula sa kanya. Nanlaki ang mga mata ko nang tumingin siya sa akin ng may malalamig na mga mata. Kagaad ko siyang pinakawalan, ang dalawa kong kamay ay nakataas sa gilid ng aking ulo.

"I was worried about where you are," sabi niya at napaigik sa sakin nang inokt-ikot niya ang kanyang balikat. "And you attacked me."

"Ah, sorry. I don't like someone grabbing me at the back," sabi ko at awkward na napatawa.

He sighed and looked at the four students. Tinuro niya ang apat ng kanyang hinlalaki. "Who are these?"

"Ah. Kasama sila sa mga mag-tu-tour sa school, Flare. Naligaw lang ata," pagsisinungaling ko. Pinanlikihan ko sila ng mga mata at humakbang sila paatras.

"Looks like they're not lost to me," ani Flare at humarap sa mga ito. "Hey, you. What's your name?"

"A-Ako?" tanong ni Georgia habang turo-turo ang sarili. Bahid pa rin ang pagkakaba at takot sa mukha niya.

"Yes."

"G-Georgia pangalan ko. Eto si Enmar, Klenn, Pear," turo niya sa tatlo.

"Naliligaw ba kayo?" tanong ni Flare sa kanila.

"U-Uh, eh-- Erm, ano kasi-- Ah..."

"Ayan oh! 'Yong estudyante niyo na 'yan!" TInuro ako ni Enmar. "Bigla-bigla kaming binubully. Wala naman kaming ginagawa sa kanya."

Napairap ako. I felt that this happened to me before.

"Song thrush, are the people you meet always strike you like this?"

Napatingin ako sa kanya. Nanunuksong tingin ang ginawad niya sa akin habang may nakakurbang maliit na ngiti sa kanyang labi.

Umiling ako habang nakangiti. Etong engot na yelo na 'to, may gana pang manukso.

He breathed heavily and looked at the four students with cold eyes. "I'll report your acts on the owner," sabi niya. Biglang namutla ang apat. "Lies don't work on me. I know you're up to something that's why you're in this position. Now, if you don't want to be suspended, I shall propose to you on going inside the campus and enjoy the rest of the day with our readied activities. This way."

Sumunod naman sina Georgia kay Flare nang walang sinasabing kahit ano at nakarating kami sa soccer field kung saan karamihan ng students galing Akhlie High ay naroon dahil maraming mga stalls na tinayo doon ang mga taga-FU.

"Here are the stalls section. You could buy foods, play games and even, drinks. The bathroom is that way," he points the rectangular entrance in the left side of the room. "And that way," turo niya sa mga seats. "You could rest there. Pwede ring tambayan. Now, if I may excuse myself, I would like to talk to this lady."

Hinatak niya ako matapos niyang i-introduce ang mga kailangang i-ntroduce at pumasok kami sa isang classroom na walang tao. He locked the doors and looked at me with knitted eyebrows.

"What are you doing there? Caught in a trouble again?" galit niyang sabi sa akin.

Napaiwas ako ng tingin. "I just talked to them, that's all."

"Don't lie to me, song thrush. Lies don't work on me." He leaned din to one of the small lockers and crossed his arms with his eyes closed. "I could create a hypothesis upon your acts with the four."

"I think there's no need to explain what's going in there kanina," sabi ko at tumingin sa kanya. "Sa tingin ko, nabasa mo na ang background info ko katulad ni Tito Ris."

"Well, that's part of my duty as the SSC President. I am keeping track of everybody's info. You got kicked out of the Akhlie High when they caught you red-handed, killing a staff in one of the laboratories in Akhlie High and putting the numbers 10139. There are no suspicions left within the case because evidences has been provided and they could not prohibit you to walk onto their school grounds ever again. Schools have been rejecting your application so you ended up in Ferris University. It is the only school where even corrupt government official's kids could have education since they became an outcast like you."

"I'm not an outcast."

"Yet your nickname in Akhlie High is a monster." Hindi ako nakasagot sa sinabi niya. "I've been looking up within the case of 10139, the reason you have been expelled from Akhlie High. I have a few minutes to crack the code before the investigation is over."

"Wait. You investigated it. Kailan pa?" nagulat kong tanong.

"Two months ago before you enter Ferris University. Inspector Reed holds the case of Akhlie High as well since Dad provided security assistance within that school. The police investigation in the case was a straight lead but I have my suspicions. You have been framed up."

Binuksan niya ang kanyang mga mata. His two fingers--the index and thumb--holds his chin as he is in a trance, explaining his deduction on the case.

"10139 means 'I love you' when you converted it in the common alphabet play of Japanese. Usually, Japanese mixed up numbers to create short messages such as these. Your personality wasn't fit to create something such as ridiculous confession like that."

Well, I could. Ani ko sa isip ko. Kaya kong pumatay at gawin ang pagpatay sa kasong 'yon pero hindi talaga ako ang pumatay sa biktima no'n. I don't even know the victim in the first place. Never payed attention to that staff once.

"The numbers are being drawn with the victim's blood. Since the body has been cut open and organs are pulled out, I would rather say that the suspect used the organ's blood to create a paint. A bucket of blood has been found in one of the cubicles of a bathroom, not too far from the laboratory. The victim's left arm is found on one of the trash bins. It is covered with blood. I could rather guess that served as the brush for the number to be drawn on the walls behind the victim. The victim lies down with his right hand lay down on the side, center of the body butchered like a pig with organs separated and scattered on the floor, legs wide and left arm chopped."

"Bakit mo sinasabi 'to lahat sa akin?"

"I've been analyzing this case for quite some time now and I found the 'suspect' of the case which is you," turo niya sa akin at ngumiti. He tilted his head. "I guess I found the key within this case. Paint in Red: 10139. That's the name of the case. And the case is opened again within a minute grasp."

A smirk plastered on his lips as his eyes sparkled with excitement. I looked in another direction, facing away from him while whispering to myself, "Pintar en rojo. Paint in red... blood covered."

###