PROLOGUE

I dont l know but lately I felt that someone is watching me, ngunit sa t'wing titingin ako sa likod ko ay wala naman akong nakikita na kahit na sino, maging dito man sa tinutuluyan ko pakiramdam ko ay may nakamasid.

"You know what Rochdelle you've been weird lately. Para kang praning sa totoo lang. Ano bang nangyayari sayo. Did your dad call?" Tanong ng kaibigan ko ng mapansin niya ang kanina ko pang palinga-linga. Even me, I dont really know the answer so I just shook my head as my answer.

"Oh! Before I forgot to tell you. We were heading a welcome party next week, padating si mommy and she wants you to be there." Saad nito. Agad akong napaisip kung schedule ako sa araw na iyon. I guess I don't, except for the family dinner, nothing else.

"I'll be there".tatango-tango kong saad. Ngumiti naman ito ng matamis.

"Ewan ko ba don, she's always looking for you everytime na mapapatawag s'ya. Pakiramdam ko ikaw talaga ang tunay na anak tapos ampon lang ako". Kita ko ang pagbusangot ng mukha niya na kinatawa ko. Nakita ko na tumayo na ito at iniligpit ang mga gamit niya.

"By the way I should get going, we have date today ang alam mo na." Agad kaming nagtawanan sa huling sinabi niya. Hindi ako inusente at mas lalong hindi ako hindi ako naging writer para hindi malaman kung ano yun. nagguesture ako na pinapaalis na siya habang may kakaibang tingin na pinupukol sa kanya.

"Oh s'ya. Mag-ingat ka pauwi ha". Tanging tango nalng ang ginawa kong sagot. Nang makalabas ito ay tumingin muna ito sa pwestuhan ko bago sumakay sa sundo niya. I wave my hand and watch them,till they get away and can't see in my eyesight.

I signed and finish my drink to get home already. My place is a walking distance so I decided to just walk. Sayang rin ang pamasahi kung sasakay pa ako. I might also feel better while sniffing fresh air. To be honest this day is so tiring even though I just meet Mr. Alcayde. We talk about the novel I wrote that finish recently. He want it to be a comic. Good opportunity na yun no dahil isang sikat na artist ang nakapili. kaya mamaya bago matulog ay hindi ko kakalimutan magpasalamat kay god.

Habang tinatahak ang daan papunta sa tinutuluyan ko ay bigla nanaman akong nakaramdam na may nakamasid. Bigla akong kinabahan. What if someone is asking to kidnap me and want me to become their hostage and ask my dad for a ransom money, but thay can contact him. Then what if they plan to kill me? No... God.. Here me out please. Keep me same from those who has a bad intention on me. Don't let them kill me. I'll do good things for the rest of my life. I'll stop killing my character. GODDAMMIT. JUST. FUCKING GUIDE. ME

Nang makasakay ako ng elevator ay dun lang ako nakahinga ng maluwag dahil wala na'kong nararamdaman na nakamasid saakin. But wait! Why did I suddenly felt cold at my left shoulder. Parang kakaibang lamig--PUTINGINAAA.

"LUMAYO KA!!" agaran kong pinaghahampas ang kamay nitong malamig na nakapatong sa balikat ko. Saktong bukas ng rin ng elevator ay nagdali-dali akong tumakbo palabas at parang baliw na nagsisigaw.

''Tulong!!! May gustong pum,atay saakin.'' Patuloy parin ako sa pagtakbo. Parang sasabog na ang dibdib ko dahil sa sobrang kaba. Paanonakapasok yon sa loob eh ako lang naman ang tao na pumasok ron kanina? Lumingon ako at nakita ko hinahabol na niya ako "LUBAYAN MO AKO. WALA AKONG GINAWANG MASAMA SAYO!!"

Magsasalita na sana ito ngunit nabuksan kona ang pinto ng condo ko. Dali-dli ko yun sinara at ni-lock. Napasandal ako ako sa pinto at naupo habang hawak-hawak ko ang dibdib ko. pakiramdam ko ay lalabas na aang dibdib ko kanina. Hindi! Pakirmadam ko ay aatakihin na ako sa puso dahil sa taong iyon.

Marahan akong napaisip sa kung sino ang maaring ba ay maaring magpasalvage sa akin. Wala naman akong ingrabyado. Mas laong wala akong inapi at saka saa mukhang iyonna hindi pamilyar. Mas lalong wala akong atraso dun no. Sayang pogi sana.

Sa kalaliman ng pag-iisip ko ay may biglang ulo na lumitaw sa taas. Ulo yun hindi ako nagkakamali. San naman galing yun?. Parang nawalan ako ng dugo ng maalala ang mukha ng ulo na yon. PUTANGINA NAMAN OH!.

Ilang sigundo kaming nagtitigan hanggang sa makakuha ako ng resksyon. Nagsisigay ako sa loob ng condo ko at pianagbabato ang lahat ng mahawakan ko, habang ang mga paa ko naman ay patuloy na sumisipa sa ere.

Lahat na mga binabato ko ay tumatagos lang sa kanya ngunit nakikita ko rin ang pagngiwi niya na ani mo ay nasasaktan rin.

''Can you calm down just a little bit? Tumatagos yan pero nakakaramdam rin ako ng sakit." Saad nito sa marahang boses. Tangina! Pati ba naman ang boses gwapo rin. Pano ako makakalaban niyan?.

Marahan kong pinakalma ang sarili ko. Lumanghap rin akong ng hangin para makatulong saa pagkalma ko. Kalmahan mo yan Rojie. Papatayin ka niyan.

" Are you already calm now?." I nod. His voice was hypnotizing me. As if I'll obey everything he command.

Tinuro nito ang sofa, kaya dumiretsyo ako at parang tutang umupo. Kasalukuyan na kaming magkatapan ngayon, siya ay nakatayo sa harap ko.

Gusto kong ibuka ang bibig ko ngunit parang may nakabara. Kung kaya't kahit anong buka ko ay walang lumalabas na salita.

"Ang totoo niya'n. You woke me up?".

What? Kinunutan ko ito ng noo. Ano bang pinagsasabi ng isang to? Nababaliw na ata eh? Anong ginising. Kelan kita ginisip pre?. Common sense naman oh.

"You might not believe this but.." Oo litiral na hindi talaga ako naniniwala. Hindi ako umimik dito at inintay na magsalita ulit masyado kase siyang pabitin sa totoo lang.

"You called me last week."

Kung kanina ay kunot na noo ngayon naman ay parang hindi na mapinta ang mukha ko. Pinagsasabi ba nito? Last week? Bat ko siya tatawagan? For what purpose would that be?. I tried to recall what happen last week. Pero kahit anong isip ko ay walang lumalabas sa utak ko na may tinawagan ako.

Except for..

"Worth Calisto V. Castina?"

Sabay tingin sa kanya. Nakita ko ang matamis nitong ngiti na gumuhit sa kanyang labi. Don't tell me his really that person written on that tombstone? Wait if his that person, then the man in front of me was actually...

"You stole my name and forgot the real owner? How cruel you are. You didn't eveb ask for my permission." ngiting-ngiti ito habang patuloy parin siyang nakatingin saakin.

His actually.. Dead?.