3

హాస్పిటల్లో బెడ్ మీద పనుకొని ఉన్న మహేంద్రకు శరీరం అంతా స్క్రాచెస్ అయ్యి గాయాల నుంచి రక్తం కారుతూ ఉంటుంది.

వాళ్ళ కళ్ళ ముందే వాటంతట అవే స్క్రాచెస్ పుట్టుకుని రావటం వాళ్ళ కళ్లారా చూస్తారు. ఇదేం అధ్బుతమో డాక్టర్స్కి అర్థం కాదు.

డాక్టర్స్ హడావిడి పడుతూ గాయలకు మందు రాసి, వాళ్ళు చూసిన వింత గురించి వేరే రూంలో డిస్కస్ చేసుకుంటారు.

అతన్ని అబ్సర్వేషన్లో ఉంచాలని నిర్ణయించుకొని కొందరు మెడిసిన్ స్టూడెంట్స్ ని ఉంచుతారు.

@@@@

మహేంద్ర అయోమయంలో పడతాడు. తనకు గుర్తున్నంత వరకూ, ఇంట్లో సోఫాలో కూర్చొని ఫోన్లో పోకేమోన్ ఎపిసోడ్ చూస్తూ ఉన్నాడు.

కానీ హటార్తుగా కళ్ళు తిరిగి పడిపోయాడు. మళ్ళీ కళ్ళు తెరిచి చూసినప్పుడు హాస్పెటల్లో ఆక్సిజన్ మాస్క్ పెట్టుకొని ఉంటాడు.

మళ్ళీ కళ్ళు తెరిచి చూస్తే నేల మీద పడి ఉండుంటాడు. తను ఇక్కడికి ఎలా వచ్చాడో అస్సలు అర్ధం కాదు.

కాసేపు దీర్గంగా ఆలోచిస్తూ ఉండగా కొన్ని విషయాలు అర్థం చేసుకుంటాడు.

•నిజ లోకంలో అతను హాస్పిటల్ బెడ్డు మీద ప్రాణాపాయ స్థితిలో ఉంటాడు.

•తనకు ఎలా తిరిగి వెళ్లాలో తెలీదు. ఒకవేళ తిరిగి వెళ్లినా బ్రతుకుతాడని హామీ లేదు.

•ఇప్పుడు అతను ఉన్న పోకేమోన్ ప్రపంచం భ్రమ కాదు. నిజం.

•ఈ లోకంలో చనిపోతే, తన అసలు లోకంలో కూడా చావడం ఖాయం.

మహేంద్ర పైకి లేచి నిలబడుతాడు.

ఓహో ఇప్పుడిప్పుడే వచ్చేలా లేదని అర్ధం చేసుకుంటాడు.

ఆ నెస్ట్ చాలా పెద్దగా ఉంటుంది. చుట్టూ లెక్కపెట్టలేనన్ని ఏవేవో మెరిసే వస్తువులు, జంతువుల ఎముకలు, తన ఈకలు, మారేవేవో చెల్లా చెదురుగా నెస్ట్ లోపల ఇరుక్కొని పడి ఉంటాయి.

ఓహో ఒక లెజెండరీ పోకేమోన్. పక్షి పోకేమోన్ కనుక మెరిసే వస్తువులంటే ఇష్టం. ఓహో మెయిన్ శక్తి నిప్పులు కక్కడం. రెక్కలతో విధలకొట్టిందో ఈకలాగా ఎగిరిపోవడం మాత్రం ఖాయం. ఓహోకి సహనం ఎంత ఎక్కువో కోపం కూడా అంతే ఎక్కువ. కాబట్టి దానికి కోపం తెప్పించక ముందే ఆ చోటు నుంచి పారిపోవాలి అని అనుకుంటాడు.

మహేంద్ర: ఈ చోటు నుంచి ఎలా దిగను? ఇంత ఎత్తు నుంచి కింద పడితే నా ప్రాణం కచ్చితంగా పోతుంది. నాకు చావాలని లేదు.. నాకేంటి ఈ లోకంలో చావాలని ఎవరికీ ఆశ ఉండదు...

అతను అలా గొనుక్కుంటూనే నెస్టులో ఇరుక్కొని ఉన్న వస్తువులని ఒక్కొక్కటిగా బయటకు తీస్తూ ఉంటాడు.

మహేంద్ర: ఇదొక బ్యాడ్జ్... ఇది కూడా... ఇది కూడా... ఎంత మంది బ్యాడ్జులు దొబ్బేసిందో ఏంటో...

....ఇదొక పోకేబల్? పైన మెరిసే రాయి ఉందని ఎత్తుకొచ్చినట్టుంది... డైమండా?... కోహినూర్ అంతుంది..

..నేనున్న పరిస్థితిలో కోహినూర్ డైమండ్ కూడా కంకర్రాయితో సమానం...

అని తనలో తను మాట్లాడుకుంటూ ఒక్కో వస్తువుని పక్కకు విసిరేస్తాడు.

@@@@@

అలా కాసేపు ఒక్కో వస్తువుని బయటకు తీసి వేరు వేరుగా పక్కన పడేస్తాడు.

బ్యాడ్జ్లు ఒక వైపు, స్టోన్స్ ఒక వైపు, పోకేబాల్స్ ఒక వైపు, తనకు కూడా తెలియని వస్తువులు ఒక వైపు, మాములు చినిగిన బట్టలు, వస్తువులు మరో వైపుగా పరుస్తాడు.

మహేంద్ర: ఎంత వెతికినా ఇక్కడి నుంచి తప్పించుకోడానికి ఏం కనిపించలేదు.. నేను ఆ పక్షి చేతిలో ఫుడ్ అయిపోడమే నా తలరాత?...

పోకేమోన్ ప్రపంచం అధ్బుతంగా ఉంటుందని అనుకునే వాడ్ని.. ఇదేంట్రా ఇలా ఉంది... ఒక వైపు ఒళ్ళంతా నొప్పులు.. ఇంకో వైపు ఆకలి.. మరో వైపు ఓహో పక్షి.. పైనేమో ఎండ.. కిందేమో... పడితే పచ్చడయ్యే ఎత్తు...

అతను చిరాకుతో తల గోక్కుంటూ మెలికలు తిరుగుతూ ఉంటాడు.

సడెన్గా అతని ఎడమ కాలు నెస్ట్ లోనుంచి కిందకు పడి ఇరుక్కుంటుంది.

మహేంద్ర: ఆ..........

అని గట్టిగా అరుస్తాడు.

దూరంలో ఎగురుతూ ఉన్న ఓహోకి అతని కేకలు వినిపిస్తాయి. వెంటనే వెనక్కు తిరిగి ఎగురుతుంది.

మహేంద్ర కాలిని పైకి లాగడానికి అన్నీ ప్రయత్నాలు చేస్తూ ఉంటాడు. అలిసిపోవడం వల్ల బలం సరిపోదు.

అలా పొట్ట భాగం వరకూ ఇరుక్కుపోతాడు.

మహేంద్ర: ఇప్పుడెలా?.... అక్.. హిక్.. హ్యా... నేను బాగా లోతుకి ఇరుక్కుపోయాను.. కింద పడిపోతానేమో... హా?...

నెస్ట్ నుంచి పైకి లేవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నప్పుడు నెస్ట్ వేర్ల లోపల ఏదో ఇరుక్కొని ఉన్న వస్తువు కనిపిస్తుంది.

అదొక బెల్టు. మెల్లగా జరుగుతూ వెళ్లి దాన్ని అందుకుంటాడు.

అతని చేతికి దొరికిన బెల్టు చూడటానికి చాలా విచిత్రంగా ఉంటుంది.

మహేంద్ర: ఈ బెల్టుకి ఉన్నవి... ఎక్కడో చూసినట్టు గుర్తు... ఇది...

అతను ఆలోచిస్తూ ఉండగా,  గాల్లో ఏదో నీడ కనిపిస్తుంది.

మహేంద్ర: ఏంటది?....

అని కళ్ళకు చేతులు అడ్డు పెట్టుకొని పైకి చూస్తూ ఉంటాడు.

సూర్యుడి ఎదురుగా మరో మండుతున్న సూర్యుడిలా ఏదో ఎగురుకుంటూ వస్తూ ఉండుంటుంది.

"క్యా!!!!...."

అని గట్టిగా అరుస్తుంది.

అది ఓహో.

మహేంద్ర: ఓహో...... బాబోయ్... అదొచ్చేస్తుంది... వచ్చేస్తోంది.....

అని కంగారు పడుతూ అటూ ఇటూ కదులుతూ ఉంటాడు.

అతని బరువుకి కదిలే వేగానికి అతను కుప్ప చేసిన పోకేబాల్స్ అన్నీ పట్టు తప్పి మహేంద్ర మీద పడుతాయి.

మహేంద్ర: ఆ.....

అతనికి బుర్ర పని చేయదు. ఓహో తనని ఒక్క గుటకలో మింగేస్తుందని భయపడి చేతికి అందిన వస్తువుని ఓహో మీదకు విసిరి కొడతాడు.

మహేంద్ర: పో!... దూరంగా పో!..... నన్ను తినకు!... నేను అంత రుచిగా ఉండను!...

అని అరుస్తూ ఓహో మీదకు వస్తువులు విసిరేస్తూ ఉంటాడు.

ఓహో అవి తగల కుండా తప్పించుకొని ఎగురుతూ మరింత దెగ్గరకు వస్తూ ఉంటుంది.

చేతికి దొరికిన పోకేబాల్స్ కూడా విసిరి కొడతాడు. కానీ ఒక్క పోకేబాల్ కూడా ఓహోని తాకలేక పోతుంది.

చివరి క్షణంలో అతనికి దొరికిన బెల్టుకి ఉన్న నీలం రంగు పోకేబాల్ని ఓహో మీదకు విసిరి కొడతాడు.

హడావిడిలో ఉన్న ఓహో ఆ పోకేబాల్ తగలకుండా దాన్నుంచి తప్పించుకోలేక పోతుంది.

పోకేబాల్ తగలగానే ఓహో ఆ పోకేబాల్ లోపలకు వెళ్లి పోతుంది.

*టుటుక్*

అతను ఎక్కువగా కదలడం వల్ల పట్టు జారి నెస్ట్ రంద్రం నుంచి కిందకు పడబోతాడు.

పడిపోకుండా చేతికి అందిన బెల్టుని పట్టుకుంటాడు. అది నెస్ట్ వేర్లలో ఇరుక్కొని ఉండటం వల్ల పడిపోకుండా ఆపుతుంది.

*టుటుక్*

*టుటుక్*

*టింగ్*

ఓహో పోకేబాల్ లో కాప్చర్ అవుతుంది.

కానీ,.. ఆ బెల్ట్ అతను పడిపోకుండా ఎక్కువ సేపు ఆపలేక పోతుంది.

అతని బరువుకి తెగిపోతుంది.

మహేంద్ర 200 అడుగుల ఎత్తు నుంచి కిందకు పడిపోతాడు.

మహేంద్ర: ఆ........