మహేంద్ర కిందకు పడిపోతుందటం గమనించి ఓహో పోకేబాల్ నుంచి బయటకు వచ్చి, వేగంగా ఎగురుకుంటూ వెళ్లి, మహేంద్ర నేలను తాకే క్షణం ముందు మెరుపు వేగంతో వచ్చి పట్టుకొని గాల్లోకి ఎగురుతుంది.
మహేంద్ర: ఆ......
అతను భయం వల్ల గట్టిగా కళ్ళు మూసుకొని ఉంటాడు.
అతనికి చల్ల గాలి తగులుతూ ఉంటుంది. మెల్లగా కళ్ళు తెరిచి చూస్తాడు.
ఓహో వీపు మీద బోర్లా పడుకొని ఉండుంటాడు.
అతనికి ఎత్తంటే భయం. కింద పడకూడదని ఓహోని గట్టిగా కౌగిలించుకుంటాడు.
ఓహో ఎగురుతూ వెళ్లి తన నెస్టులో దిగుతుంది.
మహేంద్ర నిదానంగా కిందకు దిగుతాడు.
ఓహో: క్యూ... క్యూ....
అని అరుస్తుంది.
మహేంద్ర బిత్తరపోతాడు. పాక్కుంటూ వెళ్లి ఒక మూలన దాక్కుంటాడు.
ఓహో: క్యూ? క్యూ...???
అని పిలుస్తూ తలను అటూ ఇటూ వంకర్లు తిప్పి మహేంద్రను చూస్తుంది.
మహేంద్ర: నన్ను తినకు!.. నేను అంత బాగోను... నన్ను తినకు.....
అని దాక్కొని అరుస్తూ ఉంటాడు.
ఓహో: క్యూ? (నిన్ను తినడమా?)
క్యూ క్యూ!!! (నేను వందేళ్లు పస్థులున్నా మనిషిని మాత్రం ఎప్పుడూ తినలేదు!)
క్యూ క్యూ....!!? (అలాంటప్పుడు నిన్ను ఎందుకు తింటాను?)
క్యు క్యూ!!!...~..... (అడ్డమైనవి తింటే నా పొట్ట చెడిపోతుంది~)
మహేంద్ర గుడ్లప్పగించుకొని ఓహోనే చూస్తూ ఉండిపోతాడు.
మహేంద్ర: ఆ...... నాకు నీ మాటలు అర్థమవుతున్నాయి.... ఆ.... నాకేదో అయిపొయింది.... ఆ....
ఓహో: క్యు క్యూ..... (నీ అంత తిక్కలోడిని నేనెప్పుడూ చూడలేదు..)
మహేంద్ర: న-న- నన్ను... తిక్కలోడు అన్నవా?.... నేను చూస్తుంది... వింటుంది... నిజమేనా?...
అని గొనుక్కుంటూ రెండు చేతులతో తల గోక్కుంటాడు.
ఓహో: క్యూ క్యూ క్యూ.... (నీ వల్ల నా అందమయిన ఇల్లు నాశనం అయిపొయింది.)
క్యు క్యూ క్యూ...💢 (దీన్ని కట్టుకొని అందంగా అలంకరించడానికి నాకు ఎన్నేళ్లు పట్టిందో తెలుసా? మొత్తం పాడు చేసేసావ్!💢)
అని కోపంతో అరుస్తుంది.
మహేంద్ర:.....
ఓహో: క్యూ క్యూ!!! (నేనేదో కాసేపు ఆడుకుందామని నిన్ను తెచ్చుకుంటే, నన్ను పోకేబాల్ లో కూడా కాప్చర్ చేసేసావ్!!)
క్యూ?.. క్యూ...?? (నీకు కుంచం అయినా భాద్యత తెలుసా? నాకొచ్చే కోపానికి నీ పేగులు తీసుకోని మెడలో వేసుకుని తిరగాలని ఉంది తెలుసా??)
క్యూ.. క్యూ..~~ (నా 5000 ఏళ్ళ జీవితంలో మొదటిసారి నన్ను పోకేబాల్ లో కాప్చర్ చేసావని ఊరుకుంటున్న~~ లేకుంటేనా..)
మహేంద్ర: అహ.. అహ.. హుహుహుహు..... నాకేం చేయాలో ఏం అర్ధం కావట్లా... ఇది అచ్చం మా నాన్నలాగే క్లాస్ పీకుతోంది...
ఏ లోకంలోకీ వెళ్లినా నాకు తిట్లు మాత్రం తప్పట్లా....
అని ఏడుస్తాడు.
ఓహో: క్యూ!!!!! క్యూ!!!!!! క్యూ!!!!!!! (ఒక ధైర్య వంతుడూ, బలసాలి, కండలు తిరిగిన ధీరుడు, యోధుడు, చేతి కండలతో కొండలను సైతం పిండి చేయగలిగే మాస్టర్ దొరుకుతాడని ఆశతో 5000 సంత్సరాలుగా ఎదురు చూస్తుంటే...)
క్యూ..!!!! క్యూ!!! (కనీసం వేప చెట్టు పుల్లను కూడా విరవలేని నువ్వు! నన్ను కాప్చర్ చేస్తావా??)
క్యూ?!!!💢 (5000 సంత్సరాల నా ఎదురుచూపులను నిప్పుల్లో తోస్తావా?!!!💢)
మహేంద్ర కంగారు పడుతాడు. అతను భయం వల్ల చలికి వణికినట్టు వణుకుతూ ఉంటాడు.
మహేంద్ర: నేను కావాలని.. నిన్ను కాప్చర్ చెయ్యలేదు.. నిజంగా.. చెప్తున్నా... నన్ను నమ్ము...
ఓహో: క్యూ? (అయితే?)
క్యూ క్యూ!? (నన్ను కాప్చర్ చేసింది నిజం కాకుండా పోతుందా?)
క్యూ! క్యూ??? (నువ్వు ఎవరు? ఎన్ని పోకిమాన్ మ్యాచ్లు చేసావ్? ఎన్ని గెలిచావ్? ఎన్ని ఓడావ్? ఎన్ని పోకెమోన్స్ పట్టావ్? ఎన్ని వదిలేసావ్? నేను సహనం కోల్పోక ముందే అన్నీ టకా టకా మని చెప్పు!)
మహేంద్ర: అం.... అది.... నువ్వే నేను కాప్చర్ చేసిన మొదటి పోకెమోనూ...
ఓహో: క్యూ!? (ఏంటి?)
మహేంద్ర: నేను చూడటమే తప్పా ఎప్పుడూ మ్యాచ్చుల్లో పాల్గొనలేదు..
ఓహో: క్యూ? ( నేనే నీ మొదటి పోకిమాన్ అంటున్నావా?)
మహేంద్ర: అ-అవును...
ఓహో: క్యూ.. క్యూ?? (అంటే నీలాంటి పనికిమాలిన నూబ్ కి నేను కాప్చర్ అయ్యానా?)
మహేంద్ర ఓహోని మాటల్లో పెట్టి పారిపోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటాడు.
ఓహో: క్యూ... (అంటే... దానర్థం నేనే నీ మొదటి పోకిమాన్ అన్నమాట..)
ఓహో చాలా ఉత్సాహ పడుతుంది.
మహేంద్ర: హా?...
ఓహో: క్యూ... క్యూ!... (పోకిమాన్ మాస్టర్ కి బెస్ట్ ఫ్రెండ్గా మారి బెస్ట్ & పవర్ఫుల్ పోకిమాన్ అవ్వాలన్నది నా జీవిత లక్ష్యం!)
క్యూ!°°°° క్యూ°°° (దానితో పాటుగా, నేను కాప్చర్ అయ్యే మొదటి వ్యక్తి నా మాస్టర్ అవ్వాలని, నన్ను కాప్చర్ చేసే మొదటి వ్యక్తి యొక్క మొట్ట మొదటి పోకిమాన్ నేనే అవ్వాలన్నది నా కల!)
క్యూ°°°° క్యూ°°°° (కాబట్టి నువ్వే నా మాస్టర్! నేనే నీ పోకేమోన్ బెస్ట్ ఫ్రెండ్!!)
మహేంద్ర: అహహహ??...
అని వెకిలిగా నవ్వుతాడు.
ఓహో: క్యూ😈... (కాదు, కూడదు.. అని అంటే నిన్ను నిప్పుల్లో ఫ్రై చేసి గుటుక్కున మింగేస్తా!😈)
అని విలన్ లా కోపంగా చూస్తుంది.
మహేంద్ర: అ......