บทที่ 261 ข้อสรุป (ปลาย)

ตอนที่ 261 ข้อสรุป(ปลาย)

สวีลิ่งหนิงคิดว่าฮูหยินสามกังวลเกินไป เขายิ้มแล้วพูดว่า “ถึงแม้ว่าที่บ้านจะมีแขกจำนวนมาก แต่เขาก็ไม่ใช่เด็กอายุเจ็ดแปดขวบ แล้วอีกอย่างยังมีสวีซื่ออวี้อยู่ด้วย อาจจะแอบออกไปเล่นที่ไหนก็ได้”

ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน สวีซื่อฉินและสวีซื่อวี้ก็โผล่ออกมา “ท่านพ่อ ท่านตามหาข้าหรือขอรับ”

“เราเห็นว่าคนเยอะ เลยแอบไปอ่านหนังสือที่เรือนหน่วนเก๋อในสวนดอกไม้หลังจวนมาขอรับ” สวีซื่ออวี้ยิ้มแล้วอธิบาย