บทที่ 154 ย้ายเรือน (ต้น)

ตอนที่ 154 ย้ายเรือน(ต้น)

นายหญิงเฉียวรู้จักบุตรสาวที่ตัวเองเลี้ยงมาเองกับมือคนนี้เป็นอย่างดี รู้ว่าหากตนใจอ่อนตอนนี้ นางคงจะไม่สนใจ จึงมองหน้าบุตรสาวด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง “ไม่จำเป็น คำพูดที่ปากไม่ตรงกับใจของเจ้าข้าฟังมามากพอแล้ว ข้าไม่อยากได้ยินอีกต่อไป”

“ไม่เจ้าค่ะ ไม่เจ้าค่ะ” เฉียวเหลียนฝังเอ่ยซ้ำๆ “เรื่องที่ท่านให้ข้าบอกครั้งก่อน ข้าก็บอกแล้วไม่ใช่หรือ”