ตอนที่ 378 บุปผาหอมกรุ่น (ปลาย)
กลางคืนหลังจากที่ส่งซุ่นอ๋องกลับไปแล้ว สวีลิ่งอี๋ก็ได้พูดขึ้นว่า “ซุ่นอ๋องผู้นี้ อาจจะดูตลกขบขัน แต่การกระทำสุขุมและหนักแน่นเป็นอย่างมาก มิเช่นนั้นฝ่าบาทคงจะไม่ให้เขามาดูแลกรมราชกิจภายในอย่างแน่นอน เขาและข้ารู้จักกันเป็นการส่วนตัว และเขาก็รู้นิสัยใจคอข้าเป็นอย่างดี ในเมื่อรู้สึกว่าสามารถทำการค้านี้ได้ ก็คงจะไม่มีอะไรเหลือบ่ากว่าแรง ร้านของเจ้าเพิ่งจะเปิด ได้ค้าขายเช่นนี้บ้างเป็นครั้งคราว จะมากจะน้อยก็ถือว่าได้ซื้อขาย”