บทที่ 545 สงสัย (ต้น)

ตอนที่ 545 สงสัย(ต้น)

จิ่นเกอส่งยิ้มกว้างให้ไท่ฮูหยิน ในปากยังมีเค้กข้าวสาลีที่ยังเคี้ยวไม่หมด

ไท่ฮูหยินไม่สนใจเรื่องนี้ หอมแก้มเขาไปสองที

รู้สึกได้ว่าท่านย่าชอบเขา จิ่นเกอก็ยิ้มจนตาหยี

“มา” ไท่ฮูหยินลากเสียงยาว “เรียกข้าว่าท่านย่าสิ!”

จิ่นเกอเรียก “ท่านย่า” แต่ไม่ค่อยชัด

ไท่ฮูหยินได้ยินดังนั้นก็ยิ้มจนตาหยี รีบกำชับป้าตู้ “เร็ว ไปนำกำไลหินโมราแดงของข้าที่อยู่ในลิ้นชักกระจกมาใส่ให้คุณชายน้อยหก นั่นเป็นของที่ตอนที่ข้ายังเด็กเจ้าอาวาสวัดฉือหยวนซึ่งเป็นอาจารย์ของไต้ซือจี้หนิงปลุกเสกให้ เอามาใส่ให้จิ่นเกอของพวกเรา คุ้มครองให้เขาแคล้วคลาดปลอดภัย!”