บทที่ 608 งุนงง (ปลาย)

ตอนที่ 608 งุนงง(ปลาย)

บ่าวรับใช้บางคนสะดุ้งด้วยความตกใจ ในขณะที่บางคนเพียงแค่กลั้นยิ้ม

จิ่นเกอกระโดดออกมา ยืดอกพลางพูดว่า “เป็นความคิดของข้าเอง!”

ขณะที่กำลังพูด สายตาของสวีซื่อเจี้ยกวาดมองกลุ่มบ่าวรับใช้เหล่านั้น พบว่าไม่มีใครที่เขารู้จักเลย สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปมาก ถามจิ่นเกอว่า “คนเหล่านี้มาจากไหน”

จิ่นเกอพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “พวกเขาเป็นคนที่จะมาช่วยข้าเก็บประทัด!”