คูตงลิ่วจ้องมองกงเหยา รู้ว่าจื่อเซิงเหยียไม่คิดจะปล่อยแม้แต่น้องชายคนเล็กของเขา
"เขาได้ออกจากหวังโจวไปแล้ว" คูตงลิ่วพูดเสียงเย็น "ครั้งนี้ฉันมาโดยไม่ได้นำวัตถุศักดิ์สิทธิ์มาด้วย ตอนนี้จ้านเสี้ยวตายแล้ว เรื่องการสังหารขุนนางทั้งหลายก็ผ่านไปแล้ว พวกเธอสามารถโยนความผิดทั้งหมดมาที่ฉันได้ ดังนั้นตอนนี้ จื่อเซิงเหยียต้องการวัตถุศักดิ์สิทธิ์หรือต้องการตัวคน?"