บทที่ 709 ก่อน

เวลาผ่านไปทีละวัน ณ คฤหาสน์เฉ่ยซิง มู่ชวนและเฉินหยวนเงยหน้ามองไปยังร่างชุดขาวที่อยู่บนยอดคฤหาสน์เฉ่ยซิงในระยะไกล มู่ชวนกล่าวเสียงเบา: "หลายวันมานี้เขาฝึกฝนอยู่อย่างนี้ตลอด เขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?"

เฉินหยวนส่ายหัวเบาๆ หลายวันมานี้เย่เฝยเทียนเหมือนตกอยู่ในภวังค์ ฝึกฝนอย่างบ้าคลั่ง ไม่พูดไม่จา ไม่พักไม่นอน เขาก็ไม่รู้ว่าเย่เฝยเทียนกำลังคิดอะไรอยู่