หลังจากที่เหอหยานโมโหอยู่พักหนึ่ง เธอก็พูดกับเจียนอวี่ป๋อด้วยดวงตาแดงก่ำว่า "แม่หวังมากแค่ไหนที่พวกลูกจะประสบความสำเร็จ สามารถสืบทอดกิจการของครอบครัวได้ ดังนั้นตอนนั้นแม่ถึงได้บังคับให้พวกลูกไปเรียนการเงิน ถ้าตอนนั้นลูกยอมฟังแม่ ป่านนี้ก็คงไม่ลงทุนสุ่มสี่สุ่มห้าจนเป็นแบบนี้"
เจียนอวี่ป๋อเงียบตลอดเวลา ไม่พูดอะไรสักคำ
คำพูดของเหอหยานไม่ได้ทำให้เขารู้สึกอะไรเลยแม้แต่น้อย