"เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่? ฉันโทรหาก็ไม่รับ เคาะประตูก็ไม่ตอบ!" เหอหยานถามด้วยความโกรธ
"ฉันไม่ชอบให้ใครมารบกวนตอนเล่นหมาก" เจียนอวี่ป๋อตอบ
"แก...ฉันเป็นแม่ของแกนะ!"
"มีอะไรหรือ?" เจียนอวี่ป๋อถามอย่างเย็นชา
สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่กระดานหมาก นิ้วชี้และนิ้วกลางที่เรียวยาวคีบหมากดำเม็ดหนึ่ง กำลังจะวางลง
ท่าทีเย็นชาของเจียนอวี่ป๋อทำให้ความโกรธของเหอหยานติดค้างอยู่ในอก ระบายออกก็ไม่ได้ กลืนลงก็ไม่ลง