เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 111 ไปขึ้นเขา


ฉินสือโอวรู้สึกกลัดกลุ้มใจ เขาไม่ได้ทำผิดอะไรเสียหน่อย รถตำรวจคันนี้ให้เขาจอดรถเพื่อตรวจสอบนี่มันหมายความว่ายังไงกัน?


อีกอย่าง ที่เมืองนี้ไม่มีใครไม่รู้ ว่ารถคาดิลแลคคันนี้ก็เหมือนกับเป็นนามบัตรของเขา ตำรวจสั่งให้เขาหยุดรถเพื่อตรวจสอบ ก็เท่ากับตั้งใจกลั่นแกล้งเขา นี่มันหาเรื่องกลั่นแกล้งกันชัดๆ


ฉินสือโอวลงมาจากรถพร้อมใบหน้าอึมครึม เขาคิดไว้ดีแล้ว ถ้าตำรวจพวกนี้ปั้นน้ำเป็นตัว เขาจะโทรหาเออร์บัก แล้วใช้เรื่องการเหยียดเชื้อชาติมาจัดการคนอารมณ์ร้ายพวกนี้
