บทที่ 143 สักหน่อยไหมล่ะ
ฉินสือโอวพานีลเซ็นไปตกปลาที่ทะเลตามปกติ พวกเขาพากันขับเรือหัวกว้างสไตล์ไครเมียออกไป และเมื่อมันออกตัวไปจากท่าเรือมันก็พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงทันที
ส่วนเหมาเหว่ยหลงก็แต่งตัวด้วยชุดสบายๆ พร้อมสวมแว่นกันแดดและกางเกงชายหาดขาสั้นทรงหลวม ขณะที่ช่วงบนก็เผยถึงกล้ามแขนเป็นมัดๆ กับกล้ามท้องน้อยๆ ของเขา เขานอนอยู่บนเก้าอี้เปลอย่างเคลิบเคลิ้มและมีเบ็ดตกปลาไฟเบอร์กลาสวางอยู่ข้างๆ เขาหนึ่งคัน