บทที่ 142 ออกทะเลก่อน
“อาศัยช่วงที่ยังพอมีแสงอาทิตย์ เราออกไปหาหอยอุ้งเท้าหมามากินกันเถอะ” ฉินสือโอวพูดขึ้นพร้อมสตาร์ทรถคาดิลแลควัน
เหมาเหว่ยหลงถือว่าเป็นทายาทเศรษฐีรุ่น 3 ในกรุงปักกิ่ง ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะเคยกินหอยอุ้งเท้าหมาแล้ว รสชาติของมันยังติดอยู่ในความทรงจำสดใหม่ของเขา เมื่อได้ยินที่ฉินสือโอวพูด เขาจึงเลียริมฝีปากแล้วพูดออกมา “ที่นี่มีหอยอุ้งเท้าหมาด้วยเหรอ?”