ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 146 ชนเผ่าลึกลับในเทือกเขาร็อกกี

ที่จริงความสัมพันธ์ของพี่น้องฮิวจ์ลึกซึ้งมาก เพียงแต่มุมมองของทั้งสองคนไม่เหมือนกัน พี่คนโตคิดว่าน้องชายควรหางานที่มั่นคงทำสักงาน หรือไม่ก็ช่วยเขาเปิดร้านสะดวกซื้อ แต่คนน้องเกลียดวิถีชีวิตที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงแบบนี้ ยืนยันไม่ยอมรับคำแนะนำของเขา

ฉินสือโอวไม่ต่อความยาวสาวความยืด รับโสมมาอย่างสบายใจแล้วพูดว่า “ก็ได้ อย่างนั้นฉันไม่เกรงใจล่ะนะ ฉันคิดว่าธุรกิจครั้งนี้นายก็คงทำกำไรได้ไม่น้อย พวกนี้เป็นโสมชั้นดีทั้งนั้นสามารถขายออกได้ในราคาสูงทีเดียว”