เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 504 ฉินสือโอวผู้ชั่วร้าย


หลังจากดื่มไปสองแก้ว ฉินสือโอวเดินออกจากบาร์อย่างเกียจคร้าน ชาวประมงกลุ่มหนึ่งเดินตามรอบๆ เขาด้วยความมึนเมา พวกเขาพูดคุยเสียงดัง ปล่อยเนื้อปล่อยตัว เต็มไปด้วยความกล้าหาญของชาวประมง


ในเมืองไม่มีปัญญาเมาแล้วขับ หลังจากฉินสือโอวขับรถกลับไปถึงบ้าน แต่เห็นออดี้คิว 5 คันใหม่คันหนึ่งจอดไว้หน้าประตู 


ยังไม่มีป้ายทะเบียนรถ เมื่อเห็นรถ เขาก็สร่างในทันที บ้าเอ้ย นี่น่าจะเป็นรถที่ขยะคนนั้นมอบให้วินนี่ใช่ไหม? ทำไมมาจอดไว้หน้าประตูตนเองล่ะ?
