บทที่ 235 อ้อมกอด

ตอนที่ 235 อ้อมกอด

แสงบนม้วนหนังสือวูบผ่านไปอย่างรวดเร็วตามการสั่นไหวของเปลวเทียน

ลั่วเซิงวางม้วนหนังสือแล้วลุกขึ้นเดินไปที่หน้าต่าง

ผ้าโปร่งบางบนหน้าต่างนั้นมีเงาเลือนรางไหววูบ มองเห็นไม่ชัด

นางยืนอยู่ครู่หนึ่งแล้วยื่นมือออกไปผลักหน้าต่างให้เปิดออก

สายลมยามค่ำคืนพลันพัดเข้ามา พัดเรือนผมสีดำที่ทิ้งตัวลงของนางกับชายอาภรณ์และกระโปรงจนพลิ้วไหว