บทที่ 80 ใบไม้แดง 1000 กลับมา!
ฉินชวนไม่ได้ทำให้คุณยายลำบากใจ แล้วเขาก็กวาดตามองไปที่ซูเมิ่งเอ๋อ หรี่ตามองอย่างมีเลศนัย พูดว่า "น้องสาว พี่เขยสมองไม่ค่อยแล่น เรามาดื่มกันขวดหนึ่งนะ เธอต้องให้อภัยหน่อย!"
สีหน้าของซูเมิ่งเอ๋อเปลี่ยนไปทันที หูของพี่เขยดีขนาดนั้นเลยหรือ?
ทั้งๆ ที่แค่พึมพำในใจเท่านั้นนะ!
ทำไมถึงได้ยินล่ะ?
หูดีขนาดนี้ไม่ไปเป็นสุนัขตำรวจก็น่าเสียดาย!
"ไม่...ไม่ใช่นะพี่เขย หนูยังเป็นเด็กอยู่เลย ยัง...ยังเรียนหนังสืออยู่นะคะ?!"