บทที่ 81 1000 ผิด 10000 ผิด ล้วนเป็นความผิดของคนอ้วน!

ชานหงเยี่ยรู้สึกจุกที่จมูก เธอเคยจินตนาการถึงการพบกันอีกครั้งมามากมาย แต่ไม่เคยคิดเลยว่าเมื่อได้พบกันจริงๆ กลับพูดอะไรไม่ออกสักคำ

เพียงรอยยิ้มเดียว ก็บอกทุกสิ่งที่อยากจะพูดนับพันนับหมื่นคำ

ซู เทียนซีวิ่งออกมานอกประตูใหญ่ มองดูคนรักที่เงียบงันอยู่ตรงหน้า พยายามข่มความคิดถึงที่พลุ่งพล่าน ใช้รอยยิ้มกลบเกลื่อนความประหม่า: "หลายปีมานี้...เป็นยังไงบ้าง?"