ซูโม่เอินไม่พูดอะไร สายตาจับจ้องอยู่ที่ผู้ชายหมาๆ คนนั้น
ตั้งแต่เข้ามาในร้าน ดวงตาของเขาดูเปล่งประกายแปลกๆ พูดยากว่าเป็นอย่างไร แต่เขาเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปมาก!
"ฮือ...อื้อๆ...ฮือ..."
"เก่งมาก ไม่ร้องนะ เสี่ยวอี๋ของเราเก่งที่สุดเลย!"
"เรียบร้อยแล้ว กลับไปกินยาวันละสามมื้อ ภายในสามวันก็จะหายเป็นปกติ!"
"ขอบคุณคุณหลี่ค่ะ!"
"..."
ตอนที่หญิงคนนั้นถือยาไปจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ ซูโม่เอินแทบไม่เชื่อหูตัวเอง สามสิบกว่าบาท?