บทที่ 45 เขียนตัวอักษรใหญ่

เมื่อถึงยามค่ำ เซินอี้เจียล้างหน้าล้างตาเสร็จแล้วกลับเข้าห้อง

ซ่งจิ่งเฉินนั่งพิงหัวเตียงกำลังอ่านหนังสืออยู่

เมื่อเห็นโต๊ะข้างเตียงที่ยังมีพู่กัน หมึก กระดาษ และแท่นฝนหมึกวางอยู่ เซินอี้เจียรู้สึกเหมือนเปลือกตากระตุก

เห็นซ่งจิ่งเฉินกำลังอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ เธอจึงค่อย ๆ เดินเข้าไปอย่างเงียบ ๆ มือทั้งสองเพิ่งจะวางลงบนขอบโต๊ะทั้งสองด้าน

ซ่งจิ่งเฉินพลิกหน้าหนังสือ ทำให้เซินอี้เจียตกใจรีบเอามือไพล่หลังทันที