บทที่ 68 ถลสนามใต้ดิน

ตอนเช้าเธอต่อสู้มาหนึ่งยก ตอนบ่ายก็เข้าไปในภูเขาอีก เซินอี้เจียเหนื่อยจนแทบไม่ไหว ลืมความไม่สบายใจที่อันซิ่วเอ๋อนำมาให้ไปนานแล้ว พอแตะเตียงก็เริ่มง่วงนอน

ซ่งจิ่งเฉินมองเซินอี้เจียเป็นเวลานาน รอจนกระทั่งลมหายใจของเธอสม่ำเสมอ เริ่มกรนเบาๆ แต่ก็ไม่เห็นเธอกลิ้งเข้ามาในอ้อมกอดของเขา

เขาพยายามไม่สนใจความรู้สึกแปลกๆ ในใจ พลิกตัวหันหลังให้เซินอี้เจีย แต่ไม่นานก็พลิกกลับมา