บทที่ 67 กลับบ้านดึก

เซินอี้เจียเดินไปเรื่อย ๆ เห็นอะไรก็ไม่ปล่อยให้หลุดมือ แต่ก่อนเธอไม่สนใจว่าพวกมันจะเป็นหรือตาย แต่คราวนี้เธอระวังแรงที่ใช้เป็นพิเศษ

ช่วงแรก ๆ ยังควบคุมแรงไม่ค่อยดี พลาดทำให้ไก่ป่าตายไปสองตัว แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีอุบัติเหตุแบบนั้นอีก

แต่ที่จับได้มีแต่ไก่ป่ากับกระต่าย ไม่มีสัตว์ตัวใหญ่สักตัว ไม่รู้ว่าพวกมันตั้งใจหลบเธออยู่หรือเปล่า

ขณะที่กำลังจมอยู่กับความสุขจากการล่าสัตว์ได้มากมาย จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงหอบแฮ่ก ๆ จากด้านหลัง: "พี่ใหญ่ วันนี้พอแล้วนะครับ พวกเราแทบจะถือไม่ไหวแล้ว"