บทที่ 107 บังเอิญเห็น

เมื่อมาถึงเชิงเขา เซินอี้เจียขมวดคิ้วมองกลับไปด้านหลัง ดูเหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่าง

หลี่เตรียมอาหารไว้เรียบร้อยแล้ว รอแค่พวกเขากลับมาทานด้วยกัน เมื่อเห็นพวกเขากลับมา เธอรีบยื่นน้ำขิงที่ต้มไว้ให้

"รีบดื่มนี่ซะ เธอนี่นะ อากาศหนาวขนาดนี้ยังจะขึ้นเขาอีก บ้านเราไม่ได้ขาดแคลนเนื้อสักหน่อย"

เซินอี้เจียเผลอจะใช้มือขวารับ แต่นึกอะไรขึ้นได้จึงหดมือกลับและเปลี่ยนเป็นมือซ้ายแทน