บทที่ 265 ที่มาของมันฝรั่งหนึ่งหัว
"คุณนายคะ" แม่เฒ่าคนหนึ่งกำลังจัดการห้องครัวอยู่ เมื่อเห็นเธอมาก็รีบคำนับ
เซินอี้เจียโบกมือแล้วถาม "มีขิงไหม?"
"ยังมีอยู่ก้อนเล็กๆ คุณต้องการไหมคะ? ข้าจะไปหยิบมาให้"
"ดี"
ฝนข้างนอกค่อยๆ ซาลง แต่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เซินอี้เจียยืนอยู่ใต้ชายคา ยื่นมือออกไปรับน้ำฝนเล่นสักพัก สายตาเหลือบไปเห็นกองของที่แม่เฒ่าเก็บรวมกันไว้ ข้างในมีทั้งเศษเซรามิก ใบไม้เน่า มีทุกอย่างปะปนกัน เป็นของรกรุงรังจริงๆ