บทที่ 63 รู้ความ

"กินแต่แป้งขาวกับข้าวสารทุกวัน มีไข่เจียวทุกมื้อ มองแล้วตาแทบจะหยดเลือด..."

"ถ้าตอนนั้นแม่ไม่ไล่พวกมันออกไป ตอนนี้เงินที่เด็กสองคนนั้นหาได้ก็คงเป็นของบ้านเรา จะใช้เงินเท่าไหร่ก็ได้ ไม่ต้องมานั่งกินขนมปังข้าวโพดกับผักดองแบบนี้"

ที่สำคัญที่สุดคือ จะได้ใส่เสื้อผ้าสวยๆ มากมาย ดีกว่าชุดที่จวงชิงหนิงใส่อีก และดีกว่าริบบิ้นผูกผมที่จวงชิงซุ่ยใส่ด้วย

พอคิดว่าสิ่งที่ควรจะเป็นของตัวเองกลับถูกจวงชิงหนิงกับจวงชิงซุ่ยสองคนนั้นเอาไปครอบครอง จวงชิงเหอก็โมโหจนทนไม่ไหว