บทที่ 157 เต้าฮวยหวาน

ยิ้มขื่น

ตัวเองก็ยังอายุไม่มาก แต่กลับบอกว่าไม่ใช่เด็กแล้ว ที่จริงก็ยังเป็นเด็กอยู่นั่นแหละ

เด็กที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่ ผ่านความทุกข์มามากมาย ผ่านความลำบากมามากมาย รีบโตเป็นผู้ใหญ่เพื่อหาเงินเลี้ยงครอบครัว เรียนรู้การใช้ชีวิตในสังคม จนลืมไปแล้วว่าตัวเองยังเป็นเด็กอยู่

จวงหย่งเห้อรู้สึกทั้งภูมิใจที่จวงชิงหนิงเก่งขนาดนี้ และก็รู้สึกสงสารกับสภาพของเธอในตอนนี้