บทที่ 236 เปรียบคนกับคนทำให้คนตายด้วยความโกรธ (6000+)_4

แต่เรื่องแบบนี้ก็เตือนกันไม่ได้ ไม่ว่าจะพูดอะไรมากแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องรอให้คนที่เกี่ยวข้องคิดได้เองเท่านั้น

จวงชิงหนิงถอนหายใจในใจ แต่ไม่ได้แสดงออกมา เพียงแค่พยักหน้าแล้วยิ้มพูดว่า "ถ้าอย่างนั้นตอนนั้นฉันต้องได้ลิ้มรสฝีมือของลุงจางแน่ๆ เลย"

"แต่พูดถึงเรื่องทำอาหาร ก่อนหน้านี้ฉันไม่ได้คิดถึงการทำงานเลี้ยงเต้าหู้มาชิมกันหรอกเหรอ ลุงจางช่วงนี้ลองคิดดูสิว่าจะทำงานเลี้ยงเต้าหู้ยังไงดี จะทำอาหารอะไรบ้าง ตอนนั้นให้พวกเราได้ลองชิมด้วยนะ?"