บทที่ 236 เปรียบคนกับคนทำให้คนตายด้วยความโกรธ (6000+)_3

"ฉันมากับพี่หรงเพราะอยากมาเยี่ยมลุงจาง แต่ไม่รู้ว่าบ้านลุงจางอยู่ที่ไหน บังเอิญพี่หรงมาซื้อของที่ร้าน ฉันเลยขอมาด้วย"

"อย่างนี้นี่เอง" จางหย่งชางจิบน้ำชาอีกครั้ง "หนิงยาโถว เรื่องนี้มันเป็นอย่างนี้..."

"ฉันทำงานที่โรงเตี๊ยมฝูซุ่นมาสิบกว่าปีแล้ว ตอนแรกย้ายมาในเมืองเพราะเรื่องของภรรยา ที่โรงเตี๊ยมฝูซุ่นของหัวหน้าเฟิงให้ค่าจ้างดี และไม่ค่อยยุ่งเรื่องในครัว ก็เลยคิดว่าทำได้ ก็เลยอยู่ที่นั่นมาตลอด หลังจากนั้นก็ไม่อยากย้ายที่ทำงาน หัวหน้าเฟิงคนนี้มีข้อบกพร่องบ้าง บางเรื่องฉันก็ไม่ค่อยชอบใจ แต่ทำงานด้วยกันมานาน มีความผูกพันกัน คิดว่าคนไม่มีใครสมบูรณ์แบบ อยู่ด้วยกันก็ไม่มีปัญหาใหญ่ ก็เลยอยู่มาเรื่อยๆ"