ชาอุ่น

เมื่อชาวบ้านทั้งหมู่บ้านพูดถึงจวงชิงหนิงที่ไม่มีพ่อแม่ หลังจากป่วยหนักก็ไม่ยอมอาศัยอยู่กับบ้านลุง และยืนกรานที่จะตั้งครัวเรือนเป็นหญิงโสด ทุกคนต่างส่ายหัวถอนหายใจ คิดว่าเธอกำลังเดินเข้าสู่หนทางแห่งความตาย

แต่ดูสิ เธอเปิดโรงงาน ซื้อร้านค้า สร้างบ้าน เลี้ยงสุนัขและแมว ชีวิตเธอรุ่งเรืองมาก และใครก็ตามที่สนิทสนมกับเธอล้วนมีเงินทองไหลมาเทมา

ชาวบ้าน: ตอนนี้ถ้าจะเอาใจเทพเจ้าแห่งโชคลาภยังทันไหม? รบกวนตอบด่วน กำลังรีบ...

----

ชาวเมืองจิงเฉิงทั้งหมดต่างถอนหายใจที่รัชทายาทแห่งซีอ๋องผู้งดงามสง่าและหล่อเหลาไม่มีใครเทียบได้ ต้องแต่งงานกับหญิงชาวนาธรรมดาๆ ตามพินัยกรรมของหวางเฟยผู้ล่วงลับ ทำให้เสียโอกาสแต่งงานที่ดีไปทั้งชีวิต

แต่ดูสิ ทายาทผู้นี้ดูแลเอาใจใส่ฮูหยินของเขาอย่างละเอียดอ่อน ยอมทุ่มเงินทองมากมายเพียงเพื่อให้ภรรยายิ้ม ยอมขัดคำสั่งเพียงเพื่อปกป้องหน้าตาของภรรยา ราวกับเป็นคนที่หลงรักจนไม่เป็นอันทำอะไร...

ผู้คน: ขอถามหน่อย ตอนนี้จะมาเชียร์คู่นี้ยังทันไหม?

----

เรื่องราวการเติบโตทีละก้าวของหญิงชาวนา เน้นความอบอุ่น ไม่มีความรุนแรง มีทั้งอุปสรรคในเส้นทางชีวิต และความสุขจากความสำเร็จ คู่รักได้ครองรักกันในที่สุด ความดีความชั่วมีผลตอบแทน

พี่สาวผู้ร่ำรวยที่สุดในแผ่นดิน

หลังจากทำซ้ำๆ อยู่หลายครั้ง จางหย่งชางก็นำเส้นบะหมี่ในมือมาม้วนบนเขียงและโรยแป้งให้ทั่ว จากนั้นก็ดึงยืด... เส้นบะหมี่ขาดออกเป็นหลายท่อนในพริบตา เส้นที่เคยเรียงกันอย่างเป็นระเบียบกลายเป็นเส้นขาดระโยงระยางน่าเกลียดน่าชัง...


ทำไม่สำเร็จอีกแล้ว!


จางหย่งชางที่เพิ่งรวบรวมพลังทั้งหมดก็หมดแรงลงทันที มองดูเส้นบะหมี่ที่ขาดเกลื่อนเขียงแล้วถอนหายใจ นวดเส้นที่ขาดนั้นแล้วโยนลงในอ่างข้างๆ เพื่อรอเติมน้ำและนวดใหม่อีกครั้ง


บทที่ 236 เปรียบคนกับคนทำให้คนตายด้วยความโกรธ (6000+)_2