บทที่ 305 พบแล้ว

"ที่ดินตรงนี้ไม่สามารถขุดหาอาหารได้แล้ว ได้แต่ต้องออกไปทำงานข้างนอก แรงงานในหมู่บ้านต่างพากันไปที่ตัวอำเภอ แต่ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนจะหางานได้ บางคนเพื่อหาเงินก็ต้องไปต่างถิ่น สามห้าปีก็ไม่ได้กลับมา ทางบ้านก็คิดถึงมาก บางคนออกไปแล้วก็ไม่มีข่าวคราว ไม่รู้ว่าตายหรือยัง"

"ที่ดินในหมู่บ้านรกร้างไปมาก คนก็น้อยลงเรื่อยๆ ชีวิตความเป็นอยู่..."

เหมียวหงจิ้นพูดไปก็ถอนหายใจไป