บทที่ 306 กลอุบายล่อเสือออกจากภูเขา

ด้วยแสงอาทิตย์ที่ค่อยๆ สว่างขึ้น ท้องฟ้าก็เริ่มมืดลงเล็กน้อย สือเป่าที่ขับรถม้าจึงต้องเร่งฟาดแส้หลายครั้ง

แต่รถม้าก็ไม่สามารถแข่งกับความเร็วของความมืดได้ ไม่นานความมืดก็ค่อยๆ คืบคลานลงมา มองไม่ค่อยเห็นสิ่งที่อยู่ไกลออกไป สือเป่าที่ขับรถม้าจึงจุดโคมไฟให้เสิ่นเฉวียนถือ และต้องลดความเร็วในการขับลง

"วันนี้รบกวนจวงกูเหนียงต้องเดินทางมาไกล จนดึกขนาดนี้ ต้องขออภัยด้วยจริงๆ" ติง เกาฉางกล่าวด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด