เฉินเหนียนมุมปากยกขึ้นโดยไม่รู้ตัว ยิ้มพลางพูดว่า "ไม่ใช่ เขาเป็นคนทำ"
เฉินเหยียนมองเฉินเหนียนด้วยความอยากรู้ เห็นใบหน้าของเฉินเหนียนเริ่มแดง จึงเข้าใจทันที พูดว่า "เป็นสารวัตรอวี๋เหรอ?"
"อืม เขาเพิ่งเสร็จงาน วันนี้หยุด พอได้ยินฉันบอกว่าเธอป่วย เขาก็เลยทำอาหารมาติดสินบนเธอ!" เฉินเหนียนมีรอยยิ้มสดใสบนใบหน้า ท่าทางเหมือนคนกำลังตกหลุมรัก
"ถ้าเธอชอบ ฉันก็ไม่มีปัญหา" เฉินเหยียนไม่ต้องกังวลเลยว่าเฉินเหนียนจะถูกรังแก เพราะในความทรงจำของเธอ มีแต่เฉินเหนียนที่รังแกคนอื่น "เขาส่งอาหารมา ทำไมไม่ชวนเขามากินด้วยกันล่ะ?"