095 การดูแลอย่างใส่ใจ

"อ้าปากสิ" ลู่เหยียนมองเฉินเหยียนพร้อมรอยยิ้ม

เฉินเหยียนยังไม่ทันได้ตั้งตัว ปากของเธอก็เผยอออกเล็กน้อยแล้ว

พอเธอได้สติ เฉินเหยียนก็ได้รับข้าวต้มเข้าปากไปแล้ว

ใบหูของเฉินเหยียนแดงขึ้นโดยไม่อาจควบคุมได้ ดวงตาคู่สวยของเธอเคลือบด้วยม่านหมอกบางๆ เพราะไข้ ดูน่าสงสารอย่างยิ่ง

เฉินเหยียนหน้าแดงปล่อยให้ลู่เหยียนป้อนข้าวต้มจนหมดชาม เธอจึงเอ่ยปากพูดว่า "ขอบคุณ"