Palapa rék sukuran

"Har! Sugan garélo kabéh" Ceuk Icih dina jero haté. Sabab rék teu kitu kumaha, kabéh langsung ngaduga yén usahana gagal, padahal icih can ngomong sakecap-kecap acan.

Udin kerung, keluarga Kusumah mémang pikasebeleun, teu tatanya heula tapi langsung ngahujat. Utamana Dudung anu sakeudeung deui bakal sujud. Icih anu tadina sumanget, kulantaran nempo sareréa nyapélékeun, ahirna nyarita sangeunahna, sanajan aya ninina didinya, bahasana ogé geus teu maké adab deui sabab ambek,

"Hampura lamun kuring nguciwakeun sareréa. Pengajuan proyék 2 milyar mémang ditolak"

Kabéh anu aya langsung jempé, sareréa ngarahuh leuleus lantaran ngarasa handeueul. Terus silih rérét.

"Naha bet caricing? Reuwas? Ambek? Hanjakal? Pan ti saméméhna ogé kabéh geus ngaduga kuring bakal gagal. Naha bet siga anu teu tarima?" Icih ngomong deui, sorana ngageter nahan amarahna nu ampir bitu.

Saterusna Icih nyarita deui,

"Mémang kuring teu bisa ngagolkeun anu 2 milyar, tapi kuring geus hasil nyokot kontrak 6 milyar. Tah ieu MOU na. Sok pariksa" ceuk Icih, kituna téh bari ngaluarkeun map anu eusina berkas kamufakatan kerjasama anu geus ditéken ku dirina jeung ku bos Bima Raya. Langsung ditunda dina méja hareupeun Rukmini.

Kontrak anu ditunda ku Icih dina méja lir ibarat bom anu bitu hareupeun sararéa, kabéh ampir ngajengkang tina korsina bakat ku reuwas jeung teu percaya.

"Ieu pasti kontrak palsu, Kuring teu percaya Bima Raya ngaluarkeun kontrak 6 milyar keur Palapa dina waktu kurang ti 2jam, mustahil!" Ceuk Dudung.

Disambung ku Unah,

"Enya, bet kuring ogé anu geus pangalaman di bagian marketing jeung humas can kungsi ngalaman ngasupkeun penawaran langsung kaluar kontrakna, pasti kudu nungguan sababaraha poé karék aya jawabanna sabab panawaran kudu dipariksa heula"

Rukmini nangtung bari molotot ka Icih,

"Dikira ku manéh kabéh anu aya didieu monyét anu teu ngarti nanaon? Indit siah ka bagéan personalia, ayeuna kénéh, ajukeun kudu ngundurkeun diri ti Palapa. Teu tarima kuring dibohongan jeung dicampelakan ku incu ku cara kieu"

Icih colohok, terus muka kontrak bari némbongkeun tandatangan asli diréktur jeung cap perusahaan Bima Raya kasaréan.

"Nu kieu disebut palsu?"

Udin maju milu ngomong,

"Lamun teu rumasa maranéh monyét, sok atuh da baroga HP, buka websitena Bima Raya, pemberitahuan naon waé anu sifatnya umum pasti bakal langsung di-update"

Ngadéngé Udin milu ngomong, kabéh pating rarérét, terus muka HPna séwang-séwangan. Langsung néangan akun resmi Bima Raya. Bener wé, didinya aya rilis béja anyar nyaéta pangumuman daftar 3 perusahaan pemenang ténder. Diantarana ngajeblag ngaran Palapa anu bakal migawé dékorasi intérior tahap pertama anu nilai kontrakna 6 milyar. Kabéh calangap bari masih kénéh narempo layar HPna.

Rukmini buburu ngarebut kontrak tina leungeun Icih terus ditempo,

"Anjeun bener-bener hasil cih?" ceuk Rukmini seuri bungah bari melong kana beungeut Icih.

"Kumaha carana Bima Raya bisa langsung méré kontrak ka anjeun?"

"Pokona ibu Susi ngarasa yakin Palapa bisa migawé pagawéan ieu" ceuk Icih pondok. Saacana Icih mémang hayang nyaritakeun kabéh pangalamana di Bima Raya. Tapi kusabab geus kapalang ambek, jadina haroréam pikeun ngajelaskeunna deui sacara panjang lébar.

Dudung geus teu genah cicing. Hal éta katempo ku Udin,

"Dung, anjeun inget kana jangj?" Ceuk Udin nanya ka Dudung.

Beungeut Dudung pias bari rurat rérét ka sakabéh jelema kawas anu ménta tulung hayang dipikarunya, késang tiis ngadadak ngagarajag tina tarangna. Mustahil dirina poho kana jangji anu karék diucapkeunna tadi peuting. Jadi buburu mencrong ka Udin bari nyarita,

"Udin, kuring moal mopohokeun Kana jangji. Tapi Icih téh pan kapilanceuk Kuring, icihna sorangan can tangtu daék disembah ku kuring. Piraku tégaeun nempo kapiadi sorangan kudu sembah depong" jawab Dudung néangan alesan sangkan teu sujud.

Udin seuri bari nanya,

"Rido kitu mun nini paéh lantaran manéh jalir? Saksina loba"

Rukmini jamedud ngadéngé dirina disebut, terus molotot ka Dudung. Dipolototan ku Rukmini, Dudung beuki ngeleper.

"Ni, ieu mah mung akal-akalan si Udin kanggé ngawiwirang abdi"

Ngan pipina ditampiling ku Rukmini,

"Jangji sarua jeung sumpah. Sumpah manéh bakal sujud ka si Icih saupama bisa ngagolkeun kontrak. Jeung anjeun ogé geus nyatujuan lamun manéh jalir, aing paéh. Sia ngarepkeun aing modar?!"

"Ampun paralun ni, teu pisan-pisan" ceuk Dudung muringis bari ngusapan pipina anu peureus.

"Naha atuh bet loba alesan, sujud!" Ceuk Rukmini nyorowok.

"Muhun mangga ni" témbal Dudung unggeuk kapaksa terus nangtung. Sukuna siga nu dibeungbeuratan ku jubleg, digusur ngaléngkah saeutik-saeutik ngadeukeutan Icih bari ditarempokeun ku sararéa. Ngan panonna mah mureleng ka Udin lantaran ambek sabab Udin ngaluarkeun HPna pikeun ngarékam kajadian éta.

Nepi ka hareupeun Icih, awaknya langsung ngudupruk émok kawas kapuk kaibunan. Dudung sujud terus ngomong laun,

"Tétéh, hapunten abdi lepat"

"Ngomong naon manéh bieu, teu kadéngé, sing tarik!" Ceuk Udin.

Dudung tanggah melong beungeut Icih bari nyorowok nyorowok tarik,

"Tétéh, hapunten abdi lepat!" Terus Dudung sujud deui kawas tadi, ngan teu cengkat-cengkat. Kalah langsung ceurik ngageunggeuik kawas budak bolon bari nyekelan kana suku Icih.

"Oh, manéh salah, salah kulantaran naon?" Udin nanya.

"Salah lantaran geus nyapirakeun kamampuan téh Icih" témbal Dudung bari beuki nyegruk.

Icih anu diuk rada bingung nempo parobahan sikep Udin. Anu biasana kalem, sieunnan jeung loba ngéléhan. Ayeuna bisa teges jeung euweuh ampun. Jaba maké jeung kapikir ngarékam sagala seolah-olah geus direncanakeun ti saméméhna sarta geus nyaho bakal meunang tarohan.

"Tah ieu akibat tina sok nganggap énténg ka batur téh. Kajadian ieu sugan bakal jadi eunteung keur anjeun. Kahareupna, fikirkeun heula saméméh nyatujuan tarohan anu anjeun sorangan can yakin meunang. Komo deui bari nandonkeun nyawa kulawarga. Ngarti?!" Ceuk Udin mapatahan Dudung anu masih kénéh ngagukguk ceurik bari sujud.

"Muhun kang, abdi moal kumawantun deui" témbal Dudung. Tapi dina haténa mah Dudung masih ngageremet ambek,

"Awas siah, iraha-iraha dibales ku aing. Bila perlu dipodaran"

Udin teu nyaho yén Dudung masih teu tarima sarta nyimpen dendam ka dirina,

"Sok nangtung, diuk deui!" Ceuk Udin.

Saenggeus Dudung diuk sarta situasi geus balik deui normal, Rukmini nyarita,

"Kusabab kontrak geus jelas benerna, ieu mangrupakeun hiji kagumbiraan lain sakadar keur Nini, tapi keur maranéh ogé. Jadi geus sawajarna urang kudu ngayakeun sukuran gedé"

"Ni, sapertos janji Nini sateuacana. Kumargi Icih tos hasil mancén tugas. Saéna mah perkawis jabatan diréktur Palapa pasrahkeun heula ka Icih, supados dina ngatur-ngatur pelaksanaan proyék, anjeuna bakal langkung laluasa. Margi mung anjeuna anu kahubung langsung ka Bima Raya" ceuk Udin.

Rukmini teu buburu némbalan tapi mikir tarik bari ngahuleng,

Rukmini mémang jangji, tapi haténa ngarasa beurat saumpama anu jadi direktur Icih, sabab salila ieu Icih geus loba nguciwakeun dirina. Teu daék nyeréikeun Udin, teu daék narima Iyus anu salila ieu geus bageur ka Rukmini.

Anu leuwih utama deui saupama Icih anu jadi Diréktur, tangtuna ogé bakal ngalibatkeun salakina di perusahaan. Rukmini moal bisa tarima saupama Udin nepi ka ulubiung kana sagala urusan di Palapa. Jeung Barina ogé waktu ngajieun jangji, Rukmini teu nandonkeun nanaon, teu kawas Dudung anu nandonkeun nyawa Rukmini.

Ngan keur nutupan sangkan teu dianggap jalir jangji, ahirna Rukmini ngomong.

"Ulah hariwang, isukan peuting urang ngayakeun sukuran gedé di buruan villa Kusumah. Ayeuna mah sok sareréa atur persiapanna. Téangan katering anu méwah, bila perlu nyéwa ténda, dékor saalus-alusna. Terus ondang pangusaha-pangusaha anu biasa kerjasama jeung Palapa. Ondang ogé ibu Susi jeung diréktur utama Bima Raya sabagé tamu kahormatan. Didinya Nini bakal ngumumkeun pangangkatan Icih jadi Diréktur anyar Palapa hareupeun para ondangan"

Ngadéngé ucapan Rukmini, haté Udin ngarasa ngeplong. Pon kitu deui anu karasa ku Icih, haténa reugreug sabab kahareupna geus kabayang kahirupan kulawargana, utamana kolotna, moal balangsak-balangsak teuing. Sabab engké mah Icih anu bakal ngatur sirkulasi keuangan di Palapa. Udin ogé tangtu moal jadi bahan hinaan deui.

"Cih, Aya hiji hal penting anu masih kénéh kudu dilakukeun husus ku anjeun" ceuk Rukmini ka Icih.

"Perkawis naon ni?" Témbal icih

"Anjeun kudu datang secara langsung ka Bima Raya pikeun ngondang Diréktur jeung wakilna. Ulah maké perantara surat ondangan, telepon atawa SMS, sabab aranjeunna bakal jadi tamu kahormatan kulawarga urang. Lamun bisa hadir, Palapa bakal terkenal. Kaharti?" Ceuk Rukmini méré paréntah.

"Nanging abdi teu acan kantos tepang sareng dirékturna ni. Nembé sareng wakilna, nyaéta ibu Susi. Sareng deui upami abdi sumping kaditu ngahaja ngulem supados nyumpingan acara salametan méwah. Naha moal dianggap kaleuleuwihi? Proyékna teu acan jalan, nanging urang tos foya-foya" témbal Icih.

"Nya ulah bébéja sukuran alatan kontrak, tapi sukuran pengangkatan Diréktur anyar Palapa. Jadi wajar diayakeun méwah" tembal Rukmini ngajelaskeun.

"Upama Dirékturna teu bisa datang, nya teu nanaon, kadatangan ibu Susi hungkul ogé geus cukup pikeun ngajieun Palapa terkenal. Sabab jarang pajabat Bima Raya daék hadir ka acara-acara perusahaan leutik" ceuk Rukmini deui.

Sareréa anu hadir ukur ungut-unggutan. Kabéh anu diterangkeun ku Rukmini mémang kaharti pisan.

"mangga ku abdi dicobi" témbal Icih unggeuk.

"Ulah ukur dicoba, tapi usahakeun sangkan datang" ceuk Rukmini.

Icih unggeuk terus ngarérét ka Udin,

"Kumaha kang upami Dirékturna teu keresaeun sumping, teras ibu Susi ogé teu keresaeun?"

"Cobaan heula telepon Bu Susi, saha anu nyaho daékeun" témbal Udin lalaunan.

"Moal nanaon kitu upami ditelepon langsung?" Icih rada asa-asa.

"Moal, da sarua jelema, sok telepon" ceuk Udin nyumangetan.

Icih kerung, sabab sakapeung Udin sok gagabah dina nyarita, ngagampangkeun, tapi loba benerna. Pamikir Icih, anu rék diondang saurang ningrat katurunan Subrata, pamohalan daék datang. Tapi Udin masih nganggap sapélé kénéh. Ku Rukmini teu meunang dibéjaan via telepon, tapi Udin malah nitah nelepon.

"Upami Dirékturna kumaha kang? Sami ditelepon ogé ku abdi?" Icih nanya deui.

Udin seuri,

"nya ulah atuh, keun wé sina ibu Susi sorangan anu ngabéjaana. Saha nu nyaho Dirékturna jelema anu tara hayang diganggu, anu sapopoéna ukur cicing di Imah, masak, nyeuseuh jeung ngistrika"

"Mémangna sadaya pameget sapertos akang" ceuk Icih seuri bari nyiwit pingping Udin.

"Nya saha anu nyaho" témbal Udin bari muringis.

Icih buburu kaluar ti rohangan rapat terus diuk dina korsi gawéna sorangan di rohangan staf. Bari nyinghareup kana komputer Icih nelepon Susi, telepon langsung nyambung.

"Halo Bu Icih" ceuk Susi ti peuntas.

"Halo Bu Susi, Aya anu badé didugikeun ku abdi, mugian teu janteng pamengan" ceuk Icih.

"Mangga sebatkeun, teu kedah asa-asa" témbal Susi.

"Manawi Diréktur aya waktos, enjing wengi dihaturanan sumping ka acara pelantikan Diréktur énggal Palapa, tangtosna ogé kedah sumping sareng salira. Perkawis alamatna, ku abdi di sharelok kana WA ibu" ceuk Icih ngajelaskeun.

Susi némbalan,

"Abdi teu tias jangji, namung mangga ayeuna kénéh ku abdi didugikeun ka anjeuna. Antosan"

"Haturnuhun, hapunten dirérépot ku abdi" ceuk Icih.

"Teu sawios bu" témbal Susi.

Telepon ditutup. Terus Icih ngirim alamat villa Kusumah tina WA. Di rohangan rapat, HP Udin disada, udin reuwas sabab poho teu mareuman HP-na. 'Pasti ti Susi' Ceuk fikirna. Sangkan anu séjén teu curiga, udin teu kaluar ti rohangan. Telepon diangkat didinya kénéh sanajan Udin nyaho saenggeus nempo layar, anu nelepon mémang Susi.

"Saha ieu?" Ceuk Udin.

Ngadéngé cara ngomong jeung nada dunungana anu béda, Susi ogé ngarti, jadi teu wani nyarita panjang lebar,

"Abdi Susi, Aya uleman ti Palapa énjing wengi, juragan tiasa sumping?"

"Oh siap" témbal Udin bari buburu nutup telepona.

Icih anu masih diuk dina tempatna rada teu genah haté, sok sieun Direktur Bima Raya nolak. Bari rét deui-rét deui kana layar HP anu digolérkeun dina méja. Teu kungsi Lila HP téh disada, telepon ti Susi.

"Ibu Icih, Diréktur keresa sumping" ceuk Bu Susi.

"Alhamdulillah, haturnuhun kana bantosan ibu Susi sareng haturnuhun ogé ka bapa Diréktur. Diantos pisan kasumpinganana énjing wengi, alamat parantos disharelok nembé ku abdi kana WA ibu" ceuk Icih bungah.

Saenggeus nutup teleponna, Icih lumpat ka rohangan rapat bari ajrét-ajrétan bungah,

"Ni, Diréktur Bima Raya badé sumping"

Ngadéngé béja ti Icih, sareréa ampir kompak ngucapkeun "Alhamdulillah"

"Bubar, bubar. Sok sariapkeun sagala rupa anu dibutuhkeun keur salametan isukan. Ulah nepi ka aya anu kaliwat, ulah ngérakeun!" ceuk Rukmini bari miheulaan kaluar.

Saenggeus Rukmini kaluar, sareréa teu langsung bubar, tapi babagi tugas heula antara Icih jeung Unah. Unah anu pangalaman dina hal humas kabagéan ngondang rélasi. Sedengkeun Icih, néangan katering, ténda, dékorasi jeung sajabana. atuh sakedapan mah rohangan rapat téh sibuk sabab duanana kudu neleponan kaditu kadieu sasuai jeung tugasna séwang-séwangan.

Ukur Dudung jeung Udin anu cicing teu ngalakukeun nanaon. Udin mah pantes lantaran ukur incu minantu jeung lain pagawé Palapa. Tapi Dudung mah béda, kuduna Dudung mantuan, tapi malah katempona siga anu teu paduli.

"Matak naon atuh nya acara téh diayakeun di hotél, atawa Dibalai pertemuan, jadi geus teu kudu riweuh néangan katering, ténda jeung sajabana, cukup neleponan ondangan" ceuk Dudung kukulutus.

"Teu sagampang éta atuh kasép! Hotel jeung gedung can tangtu boga jadwal kosong keur peuting isukan, kudu di booking heula. Sedengkeun Nini hayang buburu" témbal Udin ka Dudung, bari geregeteun hayang nyabok.

Dudung teu maliré kana jawaban ti Udin, langsung ngajéngkat kaluar terus asup ka rohangan kerja Rukmini. Saenggeus nutupkeun panto sarta diuk. Dudung nyarita ka Rukmini,

"Ni, leres Diréktur badé dipasrahkeun ka téh Icih?"

"Nini geus jangji, Naha salah?" Témbal Rukmini.

"Ulah atuh ni" ceuk Dudung.

Rukmini kerung,

"Naha? Icih anu ngaloloskeun kontrak. Manéhna pahlawan keur Palapa, jadi pantes pikeun narima jabatan Diréktur"

"Mémangna Nini teu uninga saha anu saleresna parantos ngabantos téh Icih?" Ceuk Dudung.

Rukmini beuki kerung, terus nanya sabab panasaran,

"Baruk aya anu ngabantuan? Saha?"

"Juragan Iyus ni, abdi nampi wartos saurna juragan Iyus tadi wengi sumping ka bumina uwa Mardi, lajeng ngawengi diditu. Matak téh Icih sumpingna ka Bima Raya kasiangan da pastina ogé capéeun. Ngartos panginten Nini ogé naon anu parantos dilakukeun ku Iyus sareng téh icih sawewengi" ceuk Dudung ngabohong teu euleum-euleum.

"Si siah! Ari nyarita téh sok kamana waé. Pan aya si Udin, aya kolotna, teu asup akal lamun si Icih ngalakukeun rucah di imahna sorangan" ceuk Rukmini rada ambek.

"Upami Nini teu percanten, sok telepon juragan Iyus ayena kénéh, leres teu tadi wengi ka bumi uwa Mardi" témbal Dudung.

Terus Dudung nyarita deui,

"Upami kajantenan ieu kadangu ku batur, teras nyebar pawartos-wartos. Nini pasti bakal wirang sareng hanjakal parantos ngangkat téh Icih janten Diréktur Palapa"

Rukmini ngahuleng, Rukmini percaya pisan kana omongan Dudung. Sabab, saenggeus difikir deui, kabéh mémang saolah aya pakuat-pakaitna. Geus lila Rukmini nyaho Iyus tara nyerah ngungudag icih. Réngsé Wawan Kusumah dikurebkeun, Iyus datang méré duit 5jt jeung bukét kembang sanajan ukur nitahan supirna. Éta maksudna pasti pikeun narik simpati icih.

Nyambung....