Udin dibéré mobil sport

"Kuring geus nganggap anjeun kulawarga sorangan, Imah jeung harta kuring sarua anu anjeun. Anjeun bebas datang iraha waé ka imah kuring. Sagala anu bisa digunakaeun, paké ulah asa-asa. Lamun butuh bahan ubar deui, kari nyarita ka kuring" ceuk Qin Gang.

Udin unggeuk terus ngagero Bahar anu aya di luar,

"Kang Bahar, asup kang!"

Ngadéngé ngaranna digeroan, Bahar tituturubun asup. Bahar nyaho Udin keur babagi ubar, jelas bahar ogé kabita, tapi teu Bahar wani ménta.

"Adén, aya anu tiasa dibantos?" ceuk kang Bahar manggut.

"Anjeun jeung kuring geus euweuh jarak, teuing geus sabaraha kali anjeun diririweuh ku kuring. Anjeun ogé bakal meunang jatah hiji ubar. Sanajan anjeun séhat, kakuatan anjeun butuh ditingkatkeun. Kerok ubarna saeutik kana cai hérang, terus inum sacara rutin saminggu sakali" ceuk Udin bari ngeupeulkeun hiji ubar kana dampal leungeun Bahar.

Ngadéngé ucapan Udin anu geus nempatkeun dirina jadi jelema anu pangdeukeutna jeung Udin. Keur Bahar jelas nangrupa kahotmatan anu teu bisa diucapkeun. Ukur Bahar anu geus nyaho yén Udin incuna Agus Subrata ti Isak, sakaligus direkturna Bima Raya. Anu séjén di rohangan éta euweuh anu nyahoeun. Saurang préman dianggap deukeut jeung incu konglomerat nomer dua sa Indonesia. Saha anu teu ngarasa reueus.

"Kuring siap binasa demi anjeun dén. Kuring buta huruf, pergaulan kuring di lingkungan jelema anu dianggap ku batur teu eucreug, tukang gelut, tukang ngajieun kaonaran sarta hina. Tapi ku anjeun, harkat jeung darajat kuring geus diangkat. 5 rébu préman Bandung anu aya dina dampal suku kuring, siap ngajaga ajeun jeung kulawarga anjeun" ceuk Bahar sumanget. Buburu ubar di asupkeun kana saku jasna kalawan ati-ati.

Udin nangtung seuri bari nepakan taktak Bahar,

"Kuring hayang boga lanceuk kang. Anggap kuring adi anjeun" ceuk Udin bari ngarangkul Bahar.

Kabéh colohok ningali kadeukeutan Udin jeung Bahar. Salman anu saacanna ngarasa leuwih deukeut sabab kungsi méré villa jadi sirik. Tapi tetep muji ka Udin dina memperlakukeun jelema.

"Kang, Saha waé jelema anu bisa ngahargaan sarta daék tutulung ka sasama, éta dulur kuring. Anjeun inget Darwin? Tina masalah kaayaan, manéhna leuwih ripuh tibatan akang. Tina masalah kakuatan, leuwih lemah tibatan akang. Dikhianatan pamajikana sorangan ogé nepi ka teu mampu ngalakukeun nanaon malah ngagolér di rumah sakit. Tapi akang daék datang pikeun mantuan méréskeun kasusahna, kuring moal bisa poho. Komo deui ayeuna kuring ngadéngé restoran Darwin dijaga ku Komar jeung anak buahna. Anjeun pantes jadi lanceuk kuring. Kaagungan ajeun lain dina harta jeung kapinteran, tapi dina sifat" ceuk Udin.

Bahar ceurik, saurang raja préman teu mampu nahan cimatana pas ngadéngé omongan Udin. Sanajan harta Udin moal béak tujuh turunan, sanajan kahébatan Udin leuwih kuat ti Bahar. Tapi Udin bakal terus ngajaga Bahar. Sabab hiji waktu Udin pasti bakal butuh Bahar pikeun ngerahkeun rébuan anak buahna anu pastina geus teu sieun paéh.

Ahirna sararéa dariuk deui, terus balakécrakan dahar bari suka seuri bungah. Kaasup Bahar, milu diuk bareng ngariung jeung para gegedén séjénna. Geus teu kaciri deui mana Tabib kasohor, mana Raja préman, mana pangusaha. Dina méja makan, kabéh sarua ngadahar kadaharan anu sarua sarta diuk sajajar euweuh anu ngarasa aing pangluhurna.

Réngsé dahar, Salman ngaluarkeun konci mobil tina saku jasna,

"Pa Udin, ieu konci mobil sport édisi husus anu ngahaja dipesen indén, Bugatti Véyron harga 65 Milyar, ayeuna barangna geus aya di Bandung Auto Show, keur dipamérkeun tapi lain keur dijual. Éta milik anjeun" ceuk Salman bari mikeun konci mobil ka Udin.

Saolah geus badami, Qin Gang ogé kabeneran sarua geus nyiapkeun konci mobil. Jadi buburu dikaluarkeun terus dibikeun ka Udin,

"Ieu ti kuring, Aston Martin one77 hargana 17 milyar édisi terbatas, pa Udin tiasa nyokot mobilna di tempat anu sarua"

Salman colohok sakaligus ambek,

"Qin Gang. Kunaon anjeun bet nurutan kuring sarua mére mobil sport?"

Qin Gang seuri,

"Salman. Lain nurutan, kabeneran wé. Puguh kuring bingung rék méré naon keur pa Udin. Sabab imah geus dibéré ti anjeun. Jadi anu kapikir ku kuring iwal ti mobil, teu sangka anjeun ogé bakal méré mobil. Malah hargana leuwih mahal ti anu disiapkeun ku kuring"

Nempo anu séjén méré hadiah, Tiandi ogé ngaluarkeun kotak kai cendana tina sakuna, eusina tasbéh tina rangkaian batu fairus. Terus dibikeun ogé ka Udin,

"Ieu tasbéh warisan ti aki kuring, fairus asli ti Arab"

Warni ogé teu éléh géléng, buburu nulis cék samilyar. Terus ditunda di hareupeun Udin,

"Abdi teu balanja nanaon kanggé salira, tampi cék ieu pa"

Udin teu paduli kana hadiah, sabab mémang teu butuh. Tapi sangkan teu nyinggung anu méréna, kabéh ditarima. Kabéh disakuan.

Pikeun méré waktu sangkan sararéa bisa ngarobrol deui kalawan tenang. Bahar nyarita ka Udin,

"Den. Kuring rék nungguan deui diluar"

Ngan kulantaran waktu beuki nyérélék ka peuting. Ahirna Udin ngabubarkeun riungan. Kabéh ahirna balik maké mobilna séwang-séwangan. Ukur Tiandi jeung Zofia anu kana taksi sabab can boga mobil.

Warni anu harita nyetir Bentleyna sorangan kerung mikiran 2 ubar anu dikeupeul dina leungeun kéncana. Naha bikeun duanana ka Aki? Atawa simpen hiji keur dirina? Saupama dibikeun duanana, sok sieun diinum kabéh. Tapi lamun anu hiji deui disimpen, dina kapanggihna sok sieun Soni ambek.

Ahirna anu hiji disimpen dina kotak sarung tanganna. Hiji mangsa saupama dirina leuwih butuh, bakal dipaké keur dirina sorangan. Tapi saupama Soni anu butuh, moal hésé pasti rék langsung dibikeun.

Warni seuri sorangan, sabab pasti Soni bakal atoheun pisan dirina datang bari mawa ubar ti Udin. Harepanna, kasempetan pikeun narima warisan kulawarga Nataprawira bakal tambah gedé.

Di imahna, Soni keur diuk dina sofa panjang bari sukuna disanghujarkeun nungguan Warni balik. Sapaninggal Udin, awakan geus bisa hudang tapi masih can kuat leumpang rada jauh, awakna masih babari lungsé. Leumpang kudu maké iteuk sarta kudu ménta dibaturan sabab inggis labuh. Ayeuna ogé saurang palayan satia nungguan teu jauh ti dirina.

Saperti umumna anu dirasakeun ku kabéh kolot. Kaséhatan penting pisan. Sanajan nyaho kabéh jelema bakal timu jeung ajalna, tapi lamun masih bisa ditarékahan. Naon waé pasti bakal dilakonan sok sanajan kudu béak harta banda. Harepanna ayeuna nyaéta ubar ajaib ti Udin anu bakal dibawa ku Warni.

Nempo Warni datang, Soni maksakeun diuk ajeg. Terus nanya bari ngadarégdég,

"Warni, pa Udin geus méré ubarna?"

Warni unggeuk bari seuri terus diuk gigireun Soni. Leungeunna ngaluarkeun ubar tina tasna,

"Ieu landongna ki, landong anu parantos disampurnakeun, mangga ditampi"

Bari nyokot ubar tina leungeun warni Soni nanya,

"Tiandi kumaha?"

"Anjeuna ogé dipasihan, malih langsung dileueut saténgahna. Panyawatna damang langsung jagjag waringkas, Malih pameunteuna katawis langkung anom" témbal Warni ngajelaskeun anu kasaksianna di rumah klasik.

Soni bungah ngadéngé kaampuhan ubar. Buburu ngarérét ka palayanna,

"Buru pangnyokotkeun cai, kuring rék nginum ubarna"

Ngadéngé Warni geus balik, kabéh anak incuna ogé nyalampeurkeun hayang nyaksian Soni nginum ubar. Harepanna sarua, hayang nempo Soni jagjag deui sangkan bisa mimpin kulawarga jeung perusahaana saperti biasa.

Warni nyarita ka Soni,

"Saur pa Udin, ngaleueutna cekap simpen dina ilat dugi ka liur nyalira. Nembé diorong ku cai"

Soni unggeuk. Saenggeus cai datang, ubar ditunda dina létahna. Bener wé ubar téh langsung liur kawas brem. Buburu Soni nginum terus nyarandé ngararasakeun réaksi ubar. Karasa tina lambungna sumebar hawa haneut tur seger nyaliara ka sakabéh awakna. Sarua jeung anu kaalaman ku Tiandi, nyareri dina jero awak jeung tulang sandi Soni ogé langsung leungit, kariput dina kulitna ngurangan, aya gairah anu ngadorong dirina sangkan ngagerakeun awakna.

Lalaunan Soni nangtung tanpa menta dibantuan ku batur. Iteukna disingkirkeun. Awakna asa hararampang, Soni geus bisa nangtung kalawan ajeg.

Kabéh ngadareukeutan ka Soni, taki-taki bisi Soni labuh. Tapi tanpa di duga Soni ngabatekun suku leungeun jeung cangkéngna nepi ka pating derekdek. Cai panon geus teu katahan, Soni seuri bari ceurik bungah. Terus ngaléngkah lalaunan.

Ngarasa teu kunanaon, Soni langsung ngaléngkah kaluar, nincakkeun sukuna kana jukut di taman terus tanggah ka langit bari ngucapkeun syukur. Leungeuna diacungkeun duanana.

Soni teu katingali capé, teu katingali sieun labuh. Kabéh anu nuturkeun sarta nyaksian ukur bisa colohok. Soni ngarénghap jero sababaraha kali bari cipanonna terus bijil sabab bungah. Soni ayeuna geus siga 10 taun lewih ngora, sanajan huisna teu robah, tapi kariput dina kulitna geus ngurangan.

Soni malik neuteup ka kabéh anggota kulawargana anu harita ngajajar nyaksian. Terus ngadeukeutan ka Warni,

"Tepikeun rasa nuhun aki ka pa Udin. Inget pesen Aki, jadikeun pa Udin batur hirup anjeun. Aki moal hanjakan mikeun kabéh harta jeung kakawasaan ka pa Udin"

Warni atoh, sabab sumanget akina geus balik deui. Ningali kaayaan ayeuna, sanajan kudu hirup 10 taun deui, sigana Soni bakal mampu.

"Siapkeun hidangan makan malam, kuring hayang dahar ngeunah" ceuk Soni ka sababaraha pelayan bari ngaléngkah mantep asup ka jero imah.

Sararéa anu narima ubar peuting éta sarta geus ngarasakeun atawa nyaksian manfaatna, kabéh euweuh anu bisa saré. Kabeh muji ka Udin, ku pangabisana, ku kabageuranna, ku kasopananna. Asa euweuh pamuda séjén jaman kiwari anu boga kamampuan nyata kawas Udin.

Warni, Zofia, Auxe. Malah nepi ka ngabayangkeun hayang bisa jadi pamajikan Udin, hayang ngalayanan sarta babakti saumur hirupna ka Udin.

Sedengkeun Udin anu keur dipikiran ku sararea, Harita geus ngaréngkol tibra dina samak. Kawas orok anu keur dianjar nyangigir. Beungeutna polos teu katembong siga jelema hébat.

Isukna Icih geus mimiti rutin indit nyubuh ka kantor anyarnya. Sagalana geus jalan normal sarta geus ngarékrut dua pagawé. Icih boga rencana hayang ngaresmikeun sarta ngayakeun salametan leuleutikan ku ngondang rélasi-rélasi bisnisna.

Udin hayang mantuan, tapi tiap nawaran, tawarana pasti ditolak. Sabab Icih ngarasa dirina mampu, jadi sagala hayang ku sorangan. Udin ogé e teu maksa, justru muji ka Icih ku sumangetna sarta teu loba ngeluh. Tékad Icih hayang buburu ngabuktikeun ka Rukmini yén dirina ogé mampu mimpin parusahaan sorangan tanpa kudu gumantung ka Palapa ayeuna geus ngabukti.

Saenggeus Icih indit. Udin rencanana rék ka pasar, tapi karasa sakuna rada kandel, terus seuri sorangan sabab éta hadiah-hadiah anu geus ditarimana tadi peuting. 2 konci mobil, tasbéh jeung salambar cék samilyar. Konci mobil disakuan deui, cék diselapkeun dina dompétna, ukur tasbeh anu ditunda dina lomarina.

Udin hariwang ka Lastri bisi kakaratak deui, Lamu nyahoeun aya cék samilyar, pasti bakal langsung dicokot moal tatanya heula, geulang giok ti Qin Gang oge anu cenah mah nginjeum, nepi ka kiwari euweuh basa euweuh carita. Masih dipapaké terus.

Udin ngaboséh sapédahna ka pasar, di jalan Qin Gang nelepon. Jadi Udin nyisi heula. Kadéngé sora Qin Gang,

"Pa, mobilna geus ditempo? Kumaha, anjeun suka?"

"Can ditempo, mémangna paméranna sabaraha poé kitu?" Udin malik nanya.

"Saminggu, geus jalan dua poé, hartina 5 poé deui. Tapi saupama anjeun teu bisa nyokot, kuring rék nitah pagawé showroom sangkan nganteurkeunna ka imah anjeun" ceuk Qin Gang.

"Teu kudu, soré ieu kuring rék kaditu sakalian bari ngajak pamajikan jalan-jalan" témbal Udin.

Imah Mardi mémang kaasup kota, tapi di dilingkungan anu biasa. Saupama ujug-ujug aya mobil mahal ngajugrug diburuan imahna, pasti warga bakal ngageunjleung. Sabab di imah euweuh garasi pikeun nyumputkeunna. Udin boga niat rék nunda dua mobilna di garasi basement villa Bougenville.

Sabot Udin keur milihan tomat beukieun di pasar. Darwin ogé nelepon,

"Din, anjeun keur dimana?"

"Keur dipasar, mémangna aya naon?" Témbal Udin.

Darwin nyakakak,

"Teu nanaon, ngan kuring ayeuna keur di Bandung Auto Show, mobil-mobil anu ripamérkeunna haradé euy. Anjeun moal nempo?"

Udin bisa ngamaklum, tibaheula Darwin mémang resep kana mobil, sanajan teu mampu meuli mobil Alus, tapi resep ngoléksi foto mobil sarta Selfi deukeut mobil méwah.

"Aya anu dipikaresep teu?" Ceuk Udin iseng nanya.

"Aya, didieu aya Aston Martin jeung Buggati. Tapi teu dijual sabab milik saurang milyarder Bandung. Hanjakalna mobilna dijaga ketat, teu meunang aya anu deukeut jadi kuring teu bisa Selfi" témbal Darwin.

Udin seuri,

"Terus aya hal penting naon deui anu rék dibéjakeun ka kuring? Sabab kuring mah teu resep lalajo paméran"

Darwin teu buburu némbakan kawas anu asa-asa. Tapi ahirna nyarita,

"Icih aya didieu"

"Hah! Keur naon pamajikan kuring didinya?" Udin ngarénjag.

Darwin némbalan,

"Nyéta kuring teu wani nanya, sabab Icih keur jeung saurang lalaki. Kulantaran kuring teu nempo aya anjeun, jadi kuring ngabéjaan"

Udin kerung, keur naon Icih indit ka paméran jeung lalaki séjén bari teu bébéja ka dirina. Naha teu kapok geus dua kali hampir cilaka? Sanajan teu timburu, tapi tetep Udin hariwang aya nanaon. Kasalametan Icih jelas leuwih penting. Ahirna Udin nyarita,

"Nuhun win, balik balanja kuring rék langsung kadinya"

"Tapi kuring rék balik, sabab jam 9 réstoran kudu geus buka. Mun anjeun rék néangan Icih gampang, soalnya pengunjung masih jarang. Sigana soré atawa peuting karék ramé" ceuk Darwin bari nutup teleponna.

Udin teu balik ka imah tapi nunda balanjaan dina karanjang sapédahna terus dititipkeun ka tukang parkir. Buburu udin nyegat taxi langsung indit ka Bandung Auto Show.

Tepi ka anu dituju Udin langsung asup ka aula utama Paméran. Udin teu nempoan puluhan mobil-mobil méwah anu dipajang, tapi panona langsung muter néangan Icih

Mémang loba mobil méwah anu dipamerkeun. Deukeut lawang asup aya Audi, Lamborghini jeung Ferrari. Di tengah aya 2 mobil sport beureum jeung hideung anu ditunda dina palét panggung rada luhur. Éta mobil hadiah milikna anu keur dirariung ditarempokeun ku ampir kabéh pangunjung sarta sababaraha urang wartawan.

"Pasti Icih aya diantara jelema-jelema ieu" Gerentes Udin bari seseledek leuwih ka hareup.

Posisi mobil ngarendeng gagah sarta di kuriling ku Chain Barrier jeung 4 satpam anu ngajaga nangtung ngabedega nukangan mobil. Jadi mémang moal aya anu bisa ngadeukeutan ngaliwatan wates Chain Barrier.

"Dua mobil ieu mobil pribadi, jadi aranjeun ukur bisa nempo jeung motrét ti luar Barrier" ceuk saurang satpam anu ngajagana ka para pangunjung anu dareukeut.

Teu jauh tina palét, saurang manager keur dirariung ku wartawan. Saurang wartawan nanya,

"Paméran karek dibuka 2 poé, tapi 2 mobil ieu geus aya anu boga, saha pamilikna? Jelema anu sarua atawa béda?"

Manager némbalan,

"Pamilikna jelema anu sarua"

"Saha milyarder anu dimaksud? Bos Bima Raya atawa aya jelema beunghar séjén?" Wartawan séjén nanya panasaran.

Manager némbalan deui,

"Kuring teu bisa ngungkapkeun ngaran pemilikna. Anu pasti masih urang Bandung kénéh"

Kabéh colohok, sabab sanajan pamilikna lain urang Bandung, asa can kungsi aya jelema beunghar di Indonesia anu mampu meuli Buggati jeung Aston limited édition. Komo Aston, sadunua ukur aya 77 mobil. Ayeuna hiji aya di Bandung, jelas hiji kareueus keur urang Bandung.

Syarat hayang bisa meuli Aston Martin one77 ogé susah. Sabab saacana kudu boga heula 3 Aston type séjén. Hartina ratusan milyar pasti béak. Saha pangusaha Bandung anu geus miceunan duit ratusan milyar keur meulian mobil méwah?

Sedengkeun Buggati Véyron leuwih hésé deui. Sabab ukur bisa kabeuli ku jelema-jelema top didunia. Komo intériorna dipigawé ku Hérmes. Saha ogé pada apal sabaraha harga produk Hérmes. Duanana mobil sport canggih anu ukuran mesinna 8000cc, mampu ngabelesat 400km/jam dina waktu ukur 12 detik

Udin teu merhatikeun kana mobil atawa kana wawancara wartawan. Panona teu cicing terus rurat-rérét nempoan kabéh jelema dipapayan hiji-hiji, bisi salah sahijina Icih.

Nyambung...