Ichiro ditéwak

"Beuli ubarna! Sakumaha mahalna kudu dibeuli" ceuk Masao atoh.

"Masalahna éta pa, si tabib teu ngajual. Kapaksa peuting ieu ku kuring ubarna rék direbut sarta langsung dibawa ka Jepang keur anjeun" témbal Ichiro. Saterusna Ichiro nambahkeun,

"Oh enya pa, sabab ubarna lain hiji. Kuring ukur bisa ngirim dua ka bapa. Anu hiji inum ku bapa, anu hiji deui bikeun ka Jiro Sangkan ditaliti sarta diproduksi massal keur jualeun"

"Ideu alus, bejaan bapa lamun geus hasil" témbal Masao.

"Bapa teu kudu hariwang. Jét pribadi full bahan bakar sarta geus stanbye nungguan kuring" ceuk Ichiro.

"Jarak ti Bandung 6 rébu km. Lamun ngagunakeun kacepatan penuh, 7 jam pasti nepi. Jadi isuk-isuk bapa rék siap-siap mapagkeun anjeun di bandara" ceuk Masao.

Ichiro teu kuat ngabayangkeun bapana rék cageur isukan. Cimanta kabungah ngeclak tina panonna.

"Kuring ménta restu sangkan sagalana lancar"

"Ati-ati. Lamun hasil, Kobayashi Pharmaceutical bakal jadi milik anjeun" témbal Masao. Saterusna telepon ditutup.

Ngadéngé omongan panutup ti Masao, jelas Ichiro atoh pisan sabab Kobayashi Pharmaceutical bakal jadi milikna.

Nempo Ichiro geus bérés nelepona, asisténna Ichiro ngingetan,

"Pa, geus jam sabelas. Naha bisa dimimitian?"

"Lakukeun!" Témbal Ichiro.

Asisténna buburu maréntahkeun para pangawal Ichiro anu geus narungguan ngaliwatan HT,

"Lakukeun!"

6 lalaki maraké baju hideung kaluar ti tukang pecel lélé, langsung laleumpang ka klinik bari marasang teregosna. Harita Tiandi geus nungguan di kamarna, ngagolér bari disimbut kandel tapi teu saré. Sabab saméméhna geus dibéjaan ku Komar. Sedengkeun Zofia geus diungsikeun ka hotél ku anak buahna Isak.

Komar sorangan jeung anak buahna geus nyebar nyarumput di jero klinik. Aya anu di jero lomari, handapeun ranjang jeung sajabana. Kabéhanana siaga bisi Tiandi dicilakakeun.

Panto klinik anu mémang ngahaja teu dikonci geus dibuka. 6 urang pangawal Ichiro langsung ngereteg asup. 2 urang naék ka kamar Tiandi di lantéi-2 tanpa nimbulkeun sora. Sungut Tiandi langsung dibekem bari ditodong ku samurai pondok anu disebut Tanto.

"Ulah nyorowok. Lamun masih hayang kénéh hirup, bikeun ubarna ka déwék" ceuk saurang pangawal.

5 pangawal anu séjén siaga dina awang kamar, dina tangga, di rohangan tunggu klinik jeung dina panto kaluar.

Tiandi pura-pura reuwas jeung sieun,

"Ubar naon? Ubar anu mana? Loba ubar didieu!"

"Ubar ajaib anjeun! Buru!" Pokna bari nekenkeun Tanto kana beuheung Tiandi.

Tiandi buburu ngodok saku bajuna sarta ngaluarkeun cepuk kai cendana ukir anu eusina racun jieunan Udin. Nempo cepuk kai cendana ukir, pangawal langsung yakin yén éta mémang ubar ajaib anu dimaksud.

Jadi buburu dipariksa eusina. Nyatana aya 4 ubar warna coklat hérang sagedé tai domba. Buburu si pangawal laporan maké HT.

"Pa Ichiro, ubar geus aya dina leungeun kuring"

"Alus, kaluar, ka kuringkeun ubarna!" Témbal Ichiro tina mobilna.

"Paéhan ulah aki-aki ieu?" Pangawal nanya.

"Kumaha manéh, anu penting ubarna ka kuringkeun heula. Buru!" témbal Ichiro.

Punduk Tiandi langsung diketig ku gagang Tanto satarikna nepi ka ngagolépak teu sadar. Terus para pangawal lalumpatan kaluar. Saurang anu mawa ubar langsung naék kana mobil Ichiro, anu limaan naék kana mobil séjén.

Sabab teu kaciri ngabahayakeun nyawa Tiandi, sasuai paréntah Bahar, Komar jeung anak buahna euweuh anu kaluar tina panyumputanana. Sararéa tetep cicing dina tempatna séwang-séwangan nepi ka situasi dianggap aman.

Dina mobil Ichiro, pangawal mikeun cepuk kai ka Ichiro,

"Pa Ichiro ieu ubarna"

Ichiro buburu narima cepuk, langsung dibuka. Paroman beungeutna katémbong atoh mencrong ubar bari seuri. Seungit ubar nyambuang dina jero mobil.

"Alus! Buru kabéh langsung ka bandara. Balik ka Tokyo ayeuna kénéh" ceuk Ichiro maréntah supir sangkan majukeun mobilna.

Asistén ogé buburu nelepon kru pesawat sangkan ngahirupan mesin sangkan bisa langsung lepas landas saupama maranéhna geus tepi.

"Burukeun saméméh kanyahoan ku pulisi" ceuk Ichiro ka supirna.

"Pa Ichiro ténang, pulisi didieu moal gancang ngaréspons. Pasti nungguan heula aya laporan, ngadatangan klinik pikeun mariksa TKP, tatanya sarta ngajieun BAP ti korban, saksi jeung sajabana. Paling isukan karék ditalungtik. Isukan urang geus aya di Jepang" témbal si asisténna nyakakak.

Sabab peuting, Maybach lancar nyemprung di jalan utama nuju ka bandara. Ichiro sura seuri bari ngabayangkeun isukan dirina bakal pada muji jeung bakal jadi pawaris Kobayashi Pharmaceutical. Ichiro teu nyahoeun lamun 5 pangawal dina mobil tunkangeunna geus ditéwak ku para anak buah Isak.

Maybach geus rék asup ka gerbang bandara, tapi buburu ngerém sabab ti jero bandara 4 mobil off-road jenis Mercedes Benz G class langsung ngahadang, 4 deui ti tukang. 8 Mercedes geus ngepung. Ichiro muka kaca jandéla nempona sakuriling sabab asa aya anu anéh, mobil pengawal anu kuduna nuturkeun ti tukang ogé geus euweuh.

30 jelema maraké seragam hideung turun tina 8 mobil langsung ngepung. Kabeh personél kaamanan anu geus dimilitérisasi anu di rékrut ku Isak pikeun jadi pangawal pribadi keluarga Subrata lamun keur aya kunjungan ka Bandung.

"Pa Ichiro, anjeun aya di Bandung, tapi can kenalan jeung dunungan kuring. Kaluar, urang kenalkeun sangkan bisa ngobrol" ceuk Isak anu aya diantara 30 urang éta bari leumpang ngadeukeutan Ichiro.

"Dunungan? Saha dunungan anjeun? Lamun anjeun nyaho ngaran kuring Ichiro, kuduna anjeun oge nyaho saha kuring. Kuring pawaris Kobayashi Pharmaceutical Jepang" ceuk Ichiro bari nyumputkeun ubar kana saku jero saku jas-na.

"Jadi keur naon aya di Bandung sarta kabur rusuh ti peuting, bari can pamit heula ka dunungan kuring?" ceuk Isak nanya.

Ichiro langsung samar rampa. Ichiro teu ngarti kunaon bet dihadang. Naha pédah kanyahoan maling ubar atawa aya masalah séjén? Saupama dilawan, jelas Ichiro moal mampu sabab pengawalna kari nyésa hiji anu aya dina mobilna. Jadi Ichiro nanya,

"Anjeun can némbalna pananya kuring. Saha dunungan anjeun?"

Isak seuri,

"Ichiro. Farmasi anjeun geus loba teuing niron resép karuhun bangsa kuring. Anjeun jelema terpandang di nagara anjeun. Kuduna nyaho ogé ka ngaran Subrata"

"Subrata!" Ichiro ngarénjag terus kerung. Ichiro mémang nyaho ka kulawarga Subrata, nyaéta kukawarga ka-2 pangbeungharna di Indonesia. Tapi naon urusana jeung dirina? Jadi Ichiro nyarita,

"Kuring teu ngarti, naha kuring kudu kaluar sarta ngobrol heula jeung anggota ti kulawarga Subrata"

"Matak hayu turun. Milu ka kuring sangkan nyaho" témbal Isak.

"Kumaha lamun kuring teu daék?" Ceuk Ichiro.

Isak nyabut péstol tina cangkéngna, terus ditodongkeun kana tarang Ichiro,

"Ieu paréntah. Pokona kuring kudu bisa mawa anjeun boh dina kaayaan hirup atawa ukur bangkéna"

Lantaran Ichiro mikiran ubar anu kudu katarima ku bapana. Jadi saurang kudu bisa lolos balik ka Jepang bari mawa ubar. Ahirna Ichiro unggeuk,

"Kuring bisa milu ka anjeun, tapi ijinkeun asistén kuring balik tiheula. Sabab loba uruseun anu kudu dibéréskeun di Jepang"

Isak ogé unggeuk bari seuri,

"Kabéh bisa balik, kecuali anjeun"

Ichiro ngarénghap atoh. Ahirna bari disaksian ku Isak, Ichiro mikeun cepuk ubar ka asisténna bari ngaamatkeun sababaraha paréntah pikeun dilaksanakeun sanepina ka Jepang.

"Bikeun ubar ieu ka bapa, béjakeun kuring masih aya urusan di Bandung. Saupama geus bérés, pasti kuring ogé balik"

Asistén unggeuk bari narima ubar, buburu turun ngagedig asup ka bandara dituturkeun ku saurang pengawal Ichiro anu masih nyésa. Jadi dina mobil jati Ichiro jeung supirna.

Ahirna Ichiro ogé kaluar sarta asup kana salah sahiji Mercedes Benz G class anu geus dibuka pantona ku Isak. Dina mobil Ichiro nanya,

"Dimana dunungan anjeun?"

"Sabar, geus nepi anjeun pasti nyaho" témbal Isak bari maréntahkeun kabeh mobil sangkan maju. Convoi 8 Mercedes Benz G class Langsung ngabiur ka imah Emus di Cicaléngka.

Di jalan Isak nelepon Bahar,

"Bahar, jemput juragan Udin. Kuring geus mawa Ichiro ka Cicaléngka"

Isak ogé nga-WA Udin,

"Gan, Ichiro keur dibawa ku mamang ka Cicaléngka. Kang Bahar bakal ngajemput agan"

Udin ngalieuk ka Icih anu geus tibra. Terus ngeteyep kaluar ti kamar bari ngarawél jakét, terus kaluar ti imah. Sarta nagog nungguan Bahar di sisi jalan. Teu lila Bahar datang, mobilna eureun hareupeun Udin. Udin muka panto sarta buburu asup. Mobil langsung ngabiur ka Cicaléngka.

Nepi ka Cicaléngka, mobil Bahar asup ka pakarangan hiji imah anu dihareupna loba paranggong awi jeung nyiru garedé, tapi mobil teu eureun. Mobil terus asup ka tukang ngaliwatan gigireun imah sarta kebon sampeu anu lega kacida.

Di tengah kebon sampeu anu teu katempo ti mana-mana, Aya hiji wangunan anu dikuriling ku bénténg anu jangkungna 2 méter. Bahar ngasupkeun mobilna ngaliwatan gerbang bénténg anu geus dibuka. Dijero geus loba jelema jeung hiji sédan milik Ichiro sarta 10 mobil Mercedes Benz G class parkir. Isak geus nyampak keur ngobrol jeung Muslihat.

Ieu munggaran Udin datang jeung nyaho ka tempat éta. Sanajan geus lila Bahar kungsi nyarita yén dirina boga tanah lega di Cicaléngka anu ditungguan ku Emus. Tapi Udin can pernah kapikiran pikeun nempo.

Jadi nyatana Emus ngaberdayakeun para préman ngebon sampeu jeung ngajieunan kicimpring di imahna anu di sisi jalan anu bieu kaliliwatan. Matak pantes loba paranggong awi sarta nyiru garedé. Sakaligus keur kamuflase yén ditengah kebon aya usaha séjén milik Bahar anu omsétna ratusan juta.

Ratusan jenis anjing ras dipiara didinya, dikembang biakeun sarta dilatih. Anu engkéna dijual sabagé anjing piaraan pulisi atawa piaraan jelema beunghar, anu hargana bisa puluhan juta. Ratusan kandang anjing ngajajar, eusinna rupa-rupa anjing, aya Beagle, Cihuahua, Dalmatian, Siberian Husky, Doberman, German Shepherd, Rottweiler, Pit Bull, Great Dane, Fila Brasiliero, Akita Inu, Boxer. Jeung sajabana

Kusabab anjingna loba, begitu aya mobil sarta jelema daratang, dijero bénténg jadi ragég ku sora anjing, utamana sora anjing-anjing anu ukuranna gedé.

Saacan wawuh jeung udin. Salian tempat miara anjing, Bahar geus nganggap tempat éta pikeun ngawarah jelema. Disiksa ku jalan dititah ngurus anjing, méré dahar sarta meresihan kandangna. Atawa kucara dogfighting, diadukeun jeung anjing sangkan anjing jadi galak.

Didinya ogé aya wangunan 3 lantéi, kantor jeung méss karyawan. Aya ogé basement tempat nyimpen stok parab anjing jeung 3 rohangan séjén mirip penjara. Penjara éta rohangan husus Bahar keur ngaéksékusi mati tawanan ala préman tanpa pengadilan.

Harita Ichiro geus ditalian sarta digantung dina tihang. Sedengkeun 5 pangalawalna katut supir ogé geus ditalian dihijikeun dina tihang séjén.

Udin kaluar tina mobil, langsung dipapagkeun ku Isak bari manggut,

"Gan, Ichiro geus aya didieu"

Udin ngarérét ka Ichiro anu ngagantung sabab dua leungeunna ditalian sarta diangkat kana tihang.

"Ichiro, panggih deui jeung kuring" ceuk Udin bari seuri.

Ichiro ngarénjag colohok nempo Udin,

"Anjeun anu meuli bajakah samilyar?"

"Keur naon anjeun maling ubar ti Tiandi terus rék kabur?" Udin malik nanya.

"Anjeun salah faham, kuring teu maling" témbal Ichiro.

"Salah faham? terus saha 5 jelema anu maling ieu. Titahan anjeun pan?" Udin nanya bari nunjuk ka 5 pangawal Ichiro anu keur tarungkul.

"Kuring teu wawuh" témbal Ichiro gogodeg.

Udin ngaléngkah ka 5 pangawal Ichiro, terus nanya,

"Aranjeun wahuh ka jelema éta?" Ceuk Udin bari nunjuk ka Ichiro.

Anu ditanya malah silih rérét jeung baturna. Sabab teu ngarti kana bahasa anu diucapkeun ku Udin. Isak maju terus nanya maké bahasa Jepang,

"あなたは吊された男を知っていますか？(Apakah kamu kenal Pria yang Digantung?")"

Kabéh gogodeg.

"Gan, maranéhna teu wawuheun" ceuk Isak ngajelaskeun ka Udin.

"Oh. Lamun kitu lésotkeun talina bikeun ka Bahar kabéh. Hiji sina diparabkeun ka anjing. Masih aya 4 deui pikeun ditanya" ceuk Udin.

"あなたの一人は死ななければなりません (Salah satu dari kalian harus mati)" ceuk Isak ka para pangawal anu di talian.

5 pangawal Ichiro jelas ngadégdég sieun.

"Kang Bahar, bawa 5 jelema ieu, terus timbang hiji-hiji. Anu pangbeuratna parabkeun ka anjing. Antep sina disaksian ku opatan. Mun geus bérés bawa deui anu opatan kadieu" ceuk Udin ka Bahar.

"Kumaha lamun saméméh diparabkeun ngaku" ceuk Bahar nanya.

"Telat ari gakuna méméh paéh mah. Tetep parabkeun" ceuk Udin.

Ichiro ngadégdég, teu nyangka bakal Panggih jeun psikopat siga Udin. Kakara ayeuna Ichiro ngadéngé ngahukum jelema ku cara diparabkeun ka anjing.

5 urang langsung digiringkeun ku Bahar, Emus jeung para préman séjénna. Dibawa asup ka lokasi kandang anjing. Teu lila kadéngé sora anjing ragég lantaran parebut dahareun. Saenggeus jempling, 4 sesana digiringkeun deui kaluar ka hareupeun Udin dina kaayaan pias jeung ngadégdég wangun anu geus manggih kareuwas, terus teterejel hayang lésot.

Opatana nyarékan ka Ichiro maké bahasa Jepang,

"あなたは頭の悪いリーダーです (Kamu pemimpin yang bodoh)"

"Gan. anu opatan nyarékan iciro. Hartina sabenerna maranéhna warawuheun ka Ichiro" Ceu Isak ka Udin.

Udin unggeuk terus ngarérét ka Ichiro,

"Ichiro, kuring rék méré anjeun kasempetan pamungkas. Ngomong sing jujur, sabab lamun bohong, bakal aya jelema kadua anu diparabkeun ka anjing, nyaéta anjeun sorangan"

Ichiro beuki pias jeung sieun, awakna ogé beuki ngadégdég. Jadi buburu nyarita,

"Pa. Mémang kuring anu maréntahkeun maling ubar ti Tiandi. Hampura kuring. Anjeun bisa mikeun nomer rekening anjeun ka kuring. Kuring rék nransferkeun duit pikeun nebus kasalahan kuring"

"Dimana ayeuna ubarna?" Udin nanya.

"Ubarna geus aya dina pesawat, dititipkeun ka asistén kuring sangkan dibawa balik ka Jepang" témbal Ichiro.

"Pesawatna geus ngapung?" Udin nanya deui.

Ichiro unggeuk,

"Kuduna enggeus sarta pasti geus kaluar tina térritorial Indonésia"

"Lantaran anjeun wani maling ubar tradisional Indonesia ka Jepang? Keur gantina anjeun kudu cicing didieu saumur hirup" ceuk Udin.

Ichiro langsung ceurik, sieun pisan ku Udin. Naon hartina mikeun ubar ka bapana sangkan cageur lamun dirina kudu cicing di Indonesia salilana. Tetep moal bisa ngarasakeun kasenangan sabagé pamilik Kobayashi Pharmaceutical. Anu ngeunah tangtu Jiro. Leuheung lamun dirina diantep hirup. Lamun diparabkeun ka anjing?

Timbul rasa hanjakal dina haténa, jadi Ichiro nyarita bari ceurik,

"Pa. Hampura kuring. Bikeun ka kuring nomer rekening anjeun, sabaraha waé ku kuring dibayar keur nebus kasalahan kuring. Atawa kadieukeun ponsél kuring, kuring bisa nelepon kru pesawat sangkan balik deui"

Udin seuri sinis,

"Anjeun tadi teu ngaku salah, tapi ayeuna léwéh ménta dihampura. Éta geus cukup nunjukeun ka kuring yén anjeun jelema anu teu bisa dipercaya. Ulah nganggap kuring jelema bodo. Alat farmasi bisa dibabawa kana pesawat, saméméh ubar nepi ka Jepang, ahli ubar anjeun pasti geus naliti komposisi ubarna dina pesawat, sarta dikirim hasilna ka Jepang. Jadi naon anu rék dipulangkeun ka kuring sanajan pesawatna balik deui?"

Ichiro unggeuk,

"Mémang bener, tapi wani sumpah. Kuring lain ahli farmasi, jadi pesawat kuring teu mawa alat sarta apotéker, hartina teu bisa naliti nanaon"

"Saperti anu ku kuring disebutkeun, anjeun jelema anu teu bisa dipercaya, jadi ulah ngarepkeun kuring kudu percaya" ceuk Udin.

"Terus kudu kumaha sangkan anjeun percaya? Kuring berpendidikan. Kuring nyaho bener jeung salah. Kuring ogé bisa jujur" ceuk Ichiro bari ceurik.

Udin ngaléngkah terus nampiling Ichiro,

"Anjeun geus jadi maling, nyiksa aki-aki teu daya, ngantep anak buah sorangan di dahar anjing lantaran leuwih sieun ku anjeun. Anu kitu berpendidikan? Anu kitu nyaho bener jeung salah?"

Ichiro ngeluk tungkul, sanajan ukur dicabok, tapi biwirna langsung soéh sarta ngucur getih. Ngomong jelema berpendidikan jelas ngimpi, sabab kalakuanna mémang teu némbongkeun jelema anu terdidik. Jadi Ichiro nyarita deui,

"Sebutkeun kahayang anjeun, salila kuring mampu, kuring bakal nurut"

Udin némbalan,

"Gampang, beuli wéh harga formulana. Pesawat anjeun bisa neruskeun perjalananna ka Jepang"

Ichiro atoh, buburu unggeuk nyatujuan,

"Sebutkeun hargana? Kuring rék ménta sangkan bapa kuring neransferkeun duitna ka anjeun ayeuna keneh"

"100 milyar" ceuk Udin.

"Lamun henteu, kuring bakal ngumumkeun ka dunya yén Kobayashi Pharmaceutical geus maling formula ubar ti Indonésia"

Ichiro colohok reuwas,

"Tapi 100 milyar mahal teuing keur hiji ramuan. Kobayashi moal boga kas sakitu"

"Jadi anjeun nganggap formula ubar tradisional Indonésia Murah? Lamun murah kunaon atuh maké dipaling?" Ceuk Udin ambek bari nampiling deui pipi Ichiro.

"Déngékeun ku anjeun, kauntungan bersih Kobayashi anjeun 20 milyar sataun. Katambah bapa anjeun geus nginjeum ka bank keur ngembangkeun pabrik anu di Osaka. Duitna kuduna aya kénéh dina kas Kobayashi pan?'

Ichiro ngadégdég, sabab teu nyangka Udin ogé nyaho kana urusan internal keuangan Kobayashi,

"Pa. Kabeh duit Kobayashi aya dina pangawasan bapa kuring. Kuring teu boga hak ngaluarkeun"

"Lamun kitu telepon bapa anjeun ayeuna!" Ceuk Udin ka Ichiro.

"Mang, leupaskeun leungeunna. Bikeun ponsélna" ceuk Udin ka Isak.

Isak buburu ngaleupaskeun leungeun katuhu Ichiro sarta mikeun ponselna.

Ichiro néangan kontak bapana ku sabeulah leungeun, terus ditelepon maké loudspeaker. Bari nungguan teleponna diangkat, Ichiro ngarénghap jero bari melong ka langit mikiran anu rék diomongkeun ka Masao.

Nyambung...