บทที่ 44 ล่องูออกจากถ้ำ
หลี่กวงหัวเราะไปพร้อมกับจินตนาการถึงสภาพอันน่าสังเวชของหวังเฮ่าที่ถูกกัด
แต่การที่ผู้ใหญ่บ้านให้เขาและชาวบ้านคนอื่นๆ ร่วมกันใส่ร้ายหวังเฮ่า ก็ทำให้เขากังวลว่าจะไปพูดกับคนอื่นอย่างไรดี
"งั้น... ผู้ใหญ่บ้านครับ ผมควรจะกัดหวังเฮ่าไม่ปล่อยยังไงดีล่ะ? ช่วยแนะนำหน่อยสิครับ"
หลี่กวงถามอย่างลำบากใจ
"นั่นมันเรื่องของแก ฉันไม่อยากคิดอะไรให้แกหรอก แกนั่นแหละที่ตะโกนว่าอยากแก้แค้นหวังเฮ่า ฉันปูทางให้แกแล้ว ส่วนวิธีการก็คิดเอาเองสิ"