บทที่ 45 สมบัติล้ำค่า

ภาพเหตุการณ์เมื่อวานยังคงวนเวียนอยู่ในความคิดของซูหลิน ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ

"พี่ชายเฮ่า คุณร้ายจริงๆ ฉันไม่สนใจ......"

ซูหลินกำลังจะดิ้นหลุดจากมือของหวังเฮ่า แต่เขากลับดึงเธอเข้ามากอดไว้แน่น

ซูหลินเงยหน้าขึ้นมองด้วยใบหน้าแดงก่ำ พอดีกับที่สบตากับสายตาเร่าร้อนของหวังเฮ่า หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทันที

หวังเฮ่ามองท่าทางเขินอายของเธอ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย: "หลินหลิน วันนี้คุณสวยมาก!"