HUNgER

Nagising si Nick sa malamig na hangin ng electric fan. Medyo masakit ang katawan niya, pero agad niyang napansin—wala si Josh sa tabi. Kinapa niya ang bakanteng kama. Mainit pa. Kakalis lang siguro.

Bumangon siya, ibinalot ang kumot sa balakang, at dumiretso sa banyo para maghilamos, magsipilyo, at magbihis. Pinili niya ang lumang puting t-shirt na may faded anime print at khaki shorts. Tamang chill. Pagbaba niya, abala na sina Mama Mila, Ninang Vangie, at Ninong Robert sa pagkakape sa kusina.

"Uy, gising na ang pogi," bati ni Ninang Vangie, may kindat pa.

"Halika na, anak, kain ka na," yaya ni Mama Mila. "Nilagyan kita ng hotdog at sinangag."

Pagtingin niya sa plato, may longganisa rin sa gilid.

"Gusto mo ba niyan?" tanong ni Mama niya habang nilalapag ang ketchup. "Akala ko nagsasawa ka na, pero may tira pa kanina kaya isinama ko."

Napalunok si Nick. Sa isip niya: Kahit gabi-gabi pa, Ma. Okay lang.

"Ma... bakit di mo ako ginising?" tanong niya habang nauupo.

Ngiting pilya si Ninang Vangie. "Sabi ni Josh, huwag ka raw gisingin. Napagod daw kayo kagabi."

Halos mabulunan si Nick. Ang naalala lang niya—yung mainit nilang gabi ni Josh. Putangina.

"Ano'ng kinapagod niyo kagabi?" tanong bigla ni Ninong Robert, sabay abot ng platito ng mantika.

Tumigil ang mundo ni Nick. 'Wag kang umamin.

Buti na lang, sumalo si Ninang Vangie. "Naligo sa dagat, kaya pagod. Gabi na naka-uwi."

Nakabuntong-hininga si Nick—ligtas.

"Nasaan na po pala si Josh?" tanong niya agad, para makaiwas.

"May training sa sports complex," sagot ni Ninang Vangie. "Kahit bakasyon, every Sunday siya doon. Maghapon."

"Sumama ka na lang sa simbahan, anak," yaya ni Mama Mila.

"Dito na lang po ako, Ma. Medyo pagod pa."

"Naku, kabataan talaga," kunwaring reklamo ni Ninong Robert. "Pareho kayo ni Joshua—hindi masimbahin."

"O, gusto mo ihatid ka na lang namin sa training niya mamaya?" alok ni Ninang Vangie. "Para makita mo siya. Para di ka mabagot dito."

Napangiti si Nick. Sa totoo lang, gusto rin niya.

"Sige po, Ninang!"

Makita lang ulit si Josh... ayos na.

Pagka-alis nila sa bahay, bitbit ni Nick ang isang maliit na backpack. May laman itong ekstrang damit, towel, underwear at swimming trunks—halatang pinaghandaan.

Napansin ito ni Mama Mila. "Nak, bat parang magte-training ka din?" tanong nito habang naglalakad papunta sa sasakyan.

"Hayaan mo na, Mare," sabat ni Ninang Vangie. "Buti nga 'yan, may interest na si Nick sa sports. Hindi puro cellphone. Baka maging swimming champion din 'yan tulad ng Josh ko."

Ngumiti lang si Nick. Hindi siya nagsalita.

Kung alam lang nila, ibang training ang balak ko.

Pagkababa ni Nick sa sports complex, agad siyang kinausap ng Ninong Robert niya at binilin siya sa guard.

"Manonood lang 'yan ng training ni Josh, anak 'yan ni Mila," sabi ni Ninong. "Kilala niyo naman 'yung papa ni Joshua, di ba?"

Tumango ang guard at agad siyang pinapasok. "Diretso lang po, sir. Doon po sa may pool area."

Pagdating niya sa swimming pool, agad niyang natanaw si Josh sa gitna ng tubig—lumalangoy ng freestyle, mabilis, malinis ang galaw. May isa pang lalaking naka-swimming attire sa gilid ng pool, may hawak na stopwatch at mukhang nakatutok sa oras ni Josh. Coach, siguro.

Lumapit si Nick, medyo nag-aalangan.

Napatingin sa kanya si Coach, halatang nagtaka kung sino siya.

Pero bago pa man makapagtanong, kumaway si Josh mula sa tubig. "Coach! Kababata ko po si Nick!"

Tumango lang si Coach, sabay sigaw, "Break muna tayo, fifteen minutes!"

Umahon si Josh mula sa tubig, tumulo ang tubig mula sa buhok hanggang balikat, sa likod at dibdib na basang-basa pa. Ang katawan niya—atletikong-atletiko. Pero ang nakakuha ng atensyon ni Nick?

'Yung trunks.

Masikip. Malupit. Parang may sumisigaw: Mister Longganisa 2025.

Gusto na sana niyang lumuhod doon mismo—isang bagay na di niya nagawa kagabi.

Pero ngayon?

Pwede na.

At baka hindi lang kay Josh.

Napatingin siya kay Coach—maskulado rin, broad shoulders, intense ang tindig. Napalunok si Nick.

Pwede rin 'to. Pwedeng-pwede.

"Nick!" tawag ni Josh, papalapit. "Anong ginagawa mo rito?"

"Hinatid ako nila Mama mo. Nagsimba sila. Boring sa bahay kaya pinuntahan na lang kita."

Napangiti si Josh. Medyo kinilig.

"Si Coach Marvin pala. Coach ko sa Regionals tsaka sa Palaro."

Tumingin si Coach kay Nick, tumango.

"Marunong ka bang lumangoy?" tanong nito.

"M-Medyo lang ho," sagot ni Nick. "Marunong akong lumangoy, pero di ako trained. Hindi ako marunong ng lahat ng strokes."

"Magaling 'yan, Coach," sabat ni Josh. "Walang practice pero nung mga bata kami, tinatalo ako niyan minsan."

Tumango si Coach. "Tamang-tama. Magkarerahan kayo ng medley."

Natigilan si Nick.

"Sir... medyo marunong lang ako. Di ko talaga alam 'yung mga style."

"Madali lang 'yan. Halika, turuan kita ng strokes," sabi ni Coach Marvin.

"C–Sige, Coach..." sagot ni Nick, pero sa loob-loob niya...

...ibang strokes ang inaasahan ko.

Nagbihis agad si Nick ng swimming trunks sa shower room. Pagbalik niya sa pool area, nakaabang na si Coach Marvin.

Si Josh naman ay naka upo sa bleachers, naka-tapis lang ng towel, basa pa rin ang buhok, at tahimik na nanonood. Pero 'yung mata niya—naka-lock in kay Nick.

"Una nating aaralin, breaststroke," sabi ni Coach habang pumuwesto sila sa mababaw na bahagi ng pool.

"Luwagan mo lang ang katawan mo, relax lang. Ang susi rito, rhythm at timing."

Pumuwesto si Nick sa tubig, sabik pero medyo naiilang. Tumayo si Coach sa likod niya, at walang sabi-sabing inilapat ang mga kamay sa balikat ni Nick.

"Ganyan... relax lang 'yung balikat. Huwag tense."

Init. Malamig ang tubig pero parang sinisilaban si Nick.

Lalo na nang gumapang ang kamay ni Coach mula sa balikat pababa sa baywang.

"Hawak lang 'to para ma-guide ka."

Mabilis ang sagot ni Nick: "O-Okay lang po, Coach..."

Sa bleachers, pinanood lang sila ni Josh. Tahimik. Pero 'yung panga niya, bahagyang naka-clench.

"Try mo na, Nick. Sabayan mo lang 'yung galaw ko."

Sabay silang lumangoy. Breaststroke. Mabagal sa una, pero naging mas natural habang ginagabayan siya ni Coach.

"Good form. Pero kailangan nating ayusin 'tong part na 'to," sabay himas ni Coach sa lower back ni Nick, pababa sa hips.

"Para hindi ka lumulubog."

Pikit mata si Nick. Hindi dahil nahihiya.

Kundi dahil ini-imagine niya kung ibang "stroke" ang tinuturo.

Pag-ahon nila, hinila siya ni Coach sa gilid ng pool.

"Next, backstroke tayo. Dito kita tutulungan sa posture."

Humiga si Nick sa tubig. inalalayan ni Coach sa ilalim, palad sa likod, isa pa sa bandang pwet.

"Tiwala ka lang. Di kita bibitawan."

Tumango si Nick. Pero sa loob niya, gusto niya nga sanang 'di na siya bitawan.

Sa gilid ng pool, di na nakatiis si Josh. Tumayo. Lumapit.

"Okay lang ba kayo d'yan?" tanong niya, medyo may diin sa boses.

"Okay lang kami," sagot ni Coach. "Magaling 'tong kaibigan mo. Maraming potential."

Ngumiti si Nick. Pero 'yung ngiting 'yon—hindi lang proud. May bahid ng landi.

At kitang-kita 'yon ni Josh.

"Gusto mo ikaw naman, Josh?" tanong ni Coach. "Palitan mo muna ako, turuan mo kaibigan mo habang nagpapahinga ako sandali."

"Sure," sagot ni Josh, sabay tapon ng towel at talon sa tubig.

Mabilis. Parang may gigil.

Lumapit siya kay Nick. "Relax lang daw, 'di ba?"

Ngumiti siya. Pero may something sa tono niya.

Hinawakan niya si Nick sa baywang, mas madiin. Mas matagal.

"Ganito ba pagkahawak ni Coach?"

Si Nick, medyo nataranta. Hindi makatingin nang diretso.

"Bakit, selos ka?"

"Bakit ako magseselos?" sagot ni Josh. Pero 'yung mga daliri niya—dumudulas na sa wet waistband ng trunks ni Nick.

Sa isip ni Nick:

Shit.

Hindi lang stroke ang malulunod sa akin ngayon.

Maya maya pa....

"1, 2, 3... GO!"

Sabay silang lumusong sa tubig, parehong determined. Agad na lumamang si Josh, gaya ng inaasahan.

Pero hindi rin nagpahuli si Nick—refreshed ng mga tinuro ni Coach Marvin, lumalaban siya.

Sa freestyle, neck and neck.

Sa backstroke, medyo nag-pull away si Josh.

Sa breaststroke, halos tabla ulit.

Pero pagdating sa butterfly, dun na nahirapan si Nick.

Mas swabe, mas fluid si Josh. Mas sanay.

At pagdating sa dulo ng pool, ilang segundo ang agwat ng panalo ni Josh.

"Nice one," hingal ni Nick, umaahon sa gilid.

"Told you," nakangiting sagot ni Josh, tumulo pa ang tubig mula sa buhok niya pababa sa dibdib.

"Pero ang galing mo ha, halos tabla tayo kanina."

Sa may bleacher area, nag-unat si Coach Marvin at lumapit.

"Solid ka, Nick. Lalo na kung magtutuloy-tuloy ka. Sumama ka ulit next Sunday. Same time."

Ngumiti si Nick. "Sure, Coach."

"Mauuna na 'ko ha, may lakad pa ako," dagdag ni Coach habang inaabot ang susi ng CR kay Josh.

"Lock n'yo na lang pagkatapos. Good work today boys."

Pagkatalikod ni Coach, tahimik ang paligid. Ang tunog lang ay ang tubig sa pool at ang mabibigat nilang hinga.

Parehong basa, parehong pawisan sa ilalim ng araw. Tumingin si Josh kay Nick.

Napansin niyang namumula ang balikat nito, halatang napagod. Lumapit siya, inabot 'yung towel at pinunasan ito sa batok.

"Pagod?" tanong niya, malambing ang tono.

"Medyo," sagot ni Nick, nakatitig sa kanya. "Pero worth it."

Tinitigan ni Josh si Nick habang pinupunasan ang balikat nito. Tumulo ang tubig mula sa buhok ni Nick pababa sa chest, sa tiyan, hanggang sa trunks.

At kung gaano siya kahinahon habang lumalangoy, gano'n din siya ngayon—relax pero may pino at bahagyang landian sa mga tingin.

Tahimik. Nagtitigan sila. Walang nagsasalita.

Hanggang sa tumalikod si Josh, palusong sa tubig.

"Maligo muna ako ulit," bulong niya.

Sabay tingin kay Nick, na para bang inaanyayahan.

"Sabay ka?"

Si Nick, hindi na nagtanong. Tumalon agad sa pool, humampas ang tubig.

Pag-ahon niya, lumangoy papalapit kay Josh.

"Hindi mo pa sinasabi kung anong stroke ang pinakapaborito mo," bulong ni Nick.

Ngumiti si Josh. Bahagyang lumapit, halos magkadikit na ang dibdib nila.

"Yung kailangan ng lakas, pero may rhythm."

"Yung hindi lang basta mabilis—kailangan ng tiyaga."

"Butterfly?" tanong ni Nick, tinutukso.

"Hindi."

Bulong ni Josh.

"'Yung mahaba. 'Yung kayang tumagal."

Lumapit si Nick.

Isang mabilis na halik sa labi ni Josh. Mainit. Mapusok.

"Wala nang tao," bulong ni Nick, habang lumilingon si Josh sa paligid, sinisigurado.

Tahimik ang sports complex. Tanging tunog ng tubig ang bumabasag sa katahimikan.

Pero sa ilalim ng tubig—may ibang kwento.

Dahan-dahang gumalaw ang kamay ni Nick pababa.

Habang magkadikit ang katawan nila, sumuot ang palad niya sa ilalim ng trunks ni Josh.

Diretsong dinakma ang natutulog pang alaga.

Napalunok si Josh.

Pero hindi pa tapos si Nick.

Sa bawat marahang hagod, mararamdaman ni Josh ang unti-unting paggising ng kanyang Mister Longganisa.

Mainit ang palad ni Nick kahit malamig ang tubig—kontrast na lalong nagpapa-sensitibo sa pakiramdam.

"Anong tawag mo sa ganitong stroke, bro?" tanong ni Nick, habang hindi tumitigil ang kamay.

Hindi makasagot si Josh.

Ang tanging lumabas sa bibig niya ay isang mabigat na paghinga.

Isang nanginginig na ungol.

Ngumisi si Nick.

"Deepstroke," bulong niya.

At bago pa makapag-react si Josh, biglang lumubog si Nick.

Naalarma si Josh sa pagkawala nito sa harap niya... hanggang sa maramdaman niyang may humatak sa kanyang trunks pababa.

Kasunod nun, isang mainit na bibig ang dumapo sa pinaka-sensitibo niyang parte.

Nanlaki ang mga mata ni Josh. Napakapit siya sa gilid ng pool.

Mainit. Madulas. Basa. Masikip.

Isang sensation na bago sa kanya—intensong kiliti at sarap, na dumaloy mula sa ibaba paakyat sa batok.

Sa ilalim ng tubig, sinubo ni Nick si Josh nang buo, marunong at may rhythm.

'Yung bawat ulos niya ay sinasabayan ng mahinang paghinga ni Josh, pilit kinokontrol ang sariling hindi mapaungol nang malakas.

Pero hindi niya kinaya.

"Ahh... Nick..." bulong ni Josh, garalgal ang boses, nanginginig.

Napapikit siya, napatagilid ang ulo sa sarap.

Ang mga daliri niya, kumakapit na ngayon sa tiles ng pool, halos mabasag.

Pinatagal pa ni Nick, nilalaro ng dila, paminsan-minsan ay pinipiga ng palad.

Hanggang sa hindi na makatiis si Josh.

"T-tangina... Nick... malapit na 'ko..."

Isang huling subo—malalim, sagad.

At doon na siya sumabog.

Tahimik pero malakas ang sensasyon. Nanginig si Josh, napakapit sa gilid ng pool na parang malulunod.

Pag-ahon ni Nick, huminga siya ng malalim, ngumiti at kumindat.

"Panalo ba 'ko sa stroke battle natin?"

Hindi na sumagot si Josh.

Pero sa mga titig niya—puno ng pagnanasa, pagkabigla... at panibagong gutom.

Umahon sila sa pool at doon ipinagpatuloy sa CR. Pagpasok nila sa loob ng CR, agad isinara ni Josh ang pinto.

Hindi pa man siya nakakabawi sa init ng nangyari sa pool, naramdaman na niyang lumuhod ulit si Nick sa harap niya—mapangahas, gutom, at walang inaksayang segundo.

Binaba ni Nick ang trunks ni Josh.

Tumambad sa liwanag ang galit na galit na alaga ni Josh—basa, pulang-pula, at handang lumaban.

Tumitig si Nick, parang pinag-aaralan ang kabuuan nito.

'Yung tipong parang sinisilip niya ang sikreto ng pagkatao ni Josh sa mismong sandaling iyon.

Isang sulyap.

Isang sulyap pa.

Tapos ay dahan-dahang isinubo.

Walang alinlangan. Walang kaba. Sagad.

Napapikit si Josh. Napahawak sa balikat ni Nick.

"Tangina... Bro... ang sarap mong sumubo..."

Humagod ang boses niya sa hangin, garalgal at puno ng libog.

"Parang sanay na sanay ka... Kanino ka natuto?" tanong niya habang patuloy si Nick sa ginagawa.

Bahagyang lumingon si Nick, may ngiti sa labi habang may laman pa ang bibig.

Nang makahanap ng sandaling huminga, bulong niya:

"First time ko lang... pero madami na 'kong napanood."

Tumawa si Josh—mahina, nanginginig sa sarap.

"Eh putangina. Kung ganyan ang beginner, paano pa kung expert ka na?"

Sumagot si Nick ng isang malalim na subo.

Mas sagad. Mas mabagal. Mas sinadya.

Mainit ang bawat segundo.

Tumatama ang mga tunog ng halik at paghinga sa tiles ng CR, parang echo ng kasalanang matagal nang gustong gawin.

'Di na nagtagal, kumapit si Josh sa likod ng ulo ni Nick—gusto niyang bumitaw pero hindi niya kaya.

"Nick... Nick... Malapit na ko..."

"Bro... gusto kitang kantutin. Okay lang ba?"

Mahinang tanong ni Josh, garalgal sa pananabik.

Tumango si Nick, kagat-labi, habang huminga nang malalim.

"Slow lang, ha? Ang laki mo. Baka mapunit ako."

Parang may kidlat na tumama sa kalamnan ni Josh.

Walang ibang hiniling kundi ang matikman si Nick—buo, totoo, at walang preno.

Pinatalikod niya ito.

Hinawakan ang bewang, marahan, parang sinasamba ang hulma ng katawan ng kaibigan.

Kumuha si Josh ng laway mula sa bibig niya, at dahan-dahang ipinasadahan ito sa lagusan ni Nick—mabagal, mainit, at puno ng pagnanasa.

"Ahh... shit, bro..." ungol ni Nick, may halong kaba at excitement.

Parang sinisilaban ang balat niya sa bawat dampi ng daliri ni Josh.

Ginamit ni Josh ang mga daliri—nilaro-laro ang bukana, pinapaikot, pinapasok ng paunti-unti. Tinitimpla. Tinutukso.

Hanggang sa unti-unti niyang ipinasok ang sarili.

Hindi biglaan. Hindi marahas.

Pero ramdam ni Nick ang unti-unting pagkapuno, bawat pulgada parang sinasakop ang pagkatao niya.

Napasinghap si Nick.

"Ahhh... Josh... ang laki..."

"Shhh..." bulong ni Josh, habang inilalapat ang katawan sa likod ng binata.

"Saglit lang... I got you."

Hinawakan niya ang balakang ni Nick at nagsimulang gumalaw—mabagal, madiin, at masarap.

Walang madali, pero bawat ulos ay mas lalong nagdadala sa kanila sa kung saan man hindi na uso ang pagbalik.

"Ang sikip mo... tangina," bulong ni Josh sa tainga ni Nick, habang humahagod pa rin sa likod nito.

Si Nick, hawak ang gilid ng sink, umiindayog na rin pabalik.

Hindi na alintana kung may makarinig.

Hindi na iniisip kung anong oras na.

Ang mahalaga—nararamdaman nila ang isa't isa.

Habang patuloy ang indayog ni Josh, ramdam ni Nick ang lalim ng bawat pagbaon. Bawat ulos ay parang alon na paulit-ulit na bumabangga sa dalampasigan ng kanyang katawan—at dahan-dahang tinatangay ang kanyang katinuan.

"Josh... bilisan mo pa..."

Ang tinig ni Nick ay parang hiling at hamon, basang-basa ng pagnanasa.

At hindi na napigilan ni Josh ang sarili. Binilisan niya. Binayo. Puno ng pagnanasa. Puno ng gigil.

PLOK. PLOK. PLOK.

Tumatalbog ang balat nila sa bawat salpukan.

Kumakalansing ang mga lababo, ang echo sa CR ay parang sariling kanta ng murang kasalanan .

"Ahh... Tangina, Nick... ang sarap mo..."

Habang pinipiga ng lagusan nito ang kahabaan niya, parang ayaw siyang pakawalan.

Hindi na rin nakatiis si Nick. Habang nakasandal sa dingding, hinagod niya ang sarili—ang tigas ng burat niya, pulang-pula, namamaga sa libog.

"Josh... lalabasan na 'ko..."

Halos pasigaw niyang bulong habang nanginginig na ang tuhod.

"Sabay tayo, bro... sabay tayo..."

Umuungol na rin si Josh, basang-basa na ng pawis, laway, at pagnanasa ang katawan.

At sa ilang pang ulos...

BANG!

Sumirit ang tamod ni Nick, malapot, mainit, tumalsik sa tiles, at sa kamay.

At doon na rin bumulwak si Josh—malalim na ulos, isang ungol na matagal at puno ng laman.

"F*ck... Nick... AHHHH..."

Napayakap siya sa likod ng binata habang nilalabasan sa kaloob-looban nito, parang sinelyuhan ang kung anuman ang namamagitan sa kanila.

Halos sabay silang nangisay, humihingal, lasing sa sarap.

Saglit na katahimikan.

Tanging tunog ng tulo ng tubig mula sa gripo ang maririnig.

Paglingon ni Nick, may ngiti sa labi, may ningning sa mata.

"Round two?"

Tanong niya, sabay pisil sa puwet ni Josh.

Bago pa man makaporma si Josh para sa round two, isang boses ang bumasag sa init ng tagpo.

"Oh! Josh! Maliligo pa ba kayo d'yan buong gabi?!"

Sigaw ni Kuya Benjie, ang guard ng sports complex, mula sa labas ng CR.

Halos mapatalon ang dalawa.

Mabilis na nagkapaan ng trunks, sumuot habang basa pa, walang banlaw-banlaw, at nag-ayos ng buhok na parang walang nangyari—kahit nanginginig pa ang tuhod nila.

Pagbukas ng pinto, naroon si Kuya Benjie na naka-akbay sa walkie talkie, mukhang hindi naman naghihinala.

"Ang tagal niyo naman. mukang nag enjoy kayo ah" Bungad ni Kuay Benjie.

Nagkatinginan silang dalawa. Nag enjoy naman talaga sila

"Opo Kuya, salamat po!" Sabay ngiti ni Josh, habang pinipigilang matawa sa awkwardness ng sitwasyon.

"Ingat po!" dagdag ni Nick, sabay kindat kay Josh habang palayo si Kuya.

Pagkalabas ng complex, nagkasulyapan sila—parehong namumula, parehong nangingiti.

"Bitin."

Mahinang bulong ni Nick habang nilalagay ang kamay sa likod ni Josh.

"Don't worry..."

Ngumiti si Josh, sabay lingon at bulong pabalik.

"Round two... sa bahay na itutuloy."