บทที่ 1 การเข้าสู่นิยายโดยไม่คาดคิด
ร้อน!
ร้อนมาก!
ทั้งร่างกายราวกับกำลังถูกเผาไหม้ หรือกำลังถูกฉีกออกทีละนิด
นี่คือความรู้สึกของการถูกซอมบี้กัดตายหรือ?!
อันหนิงทนทุกข์ทรมานจากร่างกาย จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของผู้ชายคนหนึ่ง "ตายแล้วหรือ?"
"ขอรายงานองค์ชายหวัง องค์หญิงหวังสิ้นใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ"
องค์ชายหวัง?
องค์หญิงหวัง?!
เกิดอะไรขึ้น?!
เธอกำลังเห็นภาพหลอนหรือ?
"รีบส่งคนไปวังหลวงเชิญหมอหลวงมาทันที บอกว่าองค์หญิงหวังเกิดอาการหัวใจกำเริบกะทันหัน ให้หมอหลวงรีบมาที่จวนโดยด่วน" เสียงทุ้มต่ำของผู้ชายคนนั้นพูดอย่างไม่เร่งร้อนดังมาจากที่ไม่ไกล
"พ่ะย่ะค่ะ" เสียงค่อยๆ เงียบหายไปพร้อมกับฝีเท้า
มีคนเหมือนจะเข้ามาใกล้
อันหนิงพยายามลืมตาขึ้นในความมืด
สิ่งที่เห็นคือสถาปัตยกรรมโบราณอันหรูหรา และชายในชุดราชสำนักโบราณอันงดงาม...
ชายคนนั้นดูประหลาดใจเมื่อเห็นเธอลืมตาขึ้นอย่างกะทันหัน
อันหนิงก็ตกใจไม่แพ้กัน เธอตื่นเต้นจนอยากลุกขึ้น แต่จู่ๆ ก็รู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง
ในชั่วพริบตา ความทรงจำมากมายที่ไม่ใช่ของเธอไหลเข้ามาในสมอง...
เธอ...ข้ามมิติมาในนิยาย
ข้ามมาในนวนิยายจีนโบราณแนวแฟนตาซี!
ในเรื่องเดิม นางเอกเจอคนไม่ดีถูกวางแผน ทั้งครอบครัวตายในมือคนชั่ว! เมื่อได้เกิดใหม่ นางเอกฉีกหน้าผู้ชายเลว แก้แค้น และตัดสินใจช่วยพระเอกเฉินหวางที่เคยเสียสละให้เธอในชาติก่อนให้ได้ครองแผ่นดิน หลังจากเฉินหวางขึ้นครองราชย์ก็รีบแต่งนางเอกเป็นฮองเฮา ตั้งแต่นั้นมาทั้งคู่ก็ครองรักกันอย่างมีความสุข บ้านเมืองสงบสุข
เรื่องราวสมบูรณ์แบบ
แต่สิ่งเดียวที่น่าเสียดายคือ ร่างที่เธอข้ามมาไม่ใช่นางเอก แต่เป็นตัวประกอบไม่สำคัญ เย่ชีฉือ ลูกสาวคนโตของเสนาบดีกรมพิธีการ เย่ชีฉือแต่งงานกับเสี่ยวจิ่นสิงเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง ควรจะได้ใช้ชีวิตอย่างมั่งคั่งร่ำรวย แต่ใครจะรู้ว่าเสี่ยวจิ่นสิงเป็นพระเอกโหดเหี้ยมใจร้าย นอกจากจะหลงรักนางเอกอย่างสุดหัวใจแล้ว เขาก็เย็นชาไร้ความปรานีกับทุกคน! ถ้าใครขวางทางแก้แค้นของเขา เขาก็พร้อมจะฆ่าโดยไม่กะพริบตา!
ตอนที่อันหนิงอ่านนิยายเรื่องนี้ เธอยังด่าผู้เขียนว่ามืดมนเกินไป ทำไมเขียนพระเอกให้เลวร้ายขนาดนี้!
แต่เธอไม่เคยคิดฝันเลยว่า เธอจะข้ามมาในเรื่องนี้
เธอในฐานะหมอเทวดานักรบแห่งยุคหลังวันสิ้นโลก จากตระกูลที่ทำการแพทย์มาหลายชั่วอายุคน สร้างเทคโนโลยีทางการแพทย์ที่สร้างความตื่นตะลึงไปทั่วโลก คุณหนูตระกูลแพทย์ที่ทุกเผ่าพันธุ์อยากแต่งงานด้วย แต่กลับถูกซอมบี้กัดคอขาดในระหว่างภารกิจล่าซอมบี้
เธอที่ควรจะตายไปแล้ว ทำไมถึงได้...ข้ามมิติมาในนิยาย?!
ขณะที่กำลังครุ่นคิด
อันหนิงเห็นชายตรงหน้าถือถ้วยยาสีดำมาจ่อที่ปากเธอ
อันหนิงตกใจสุดขีด
ในเรื่องเดิม เย่ชีฉือยึดตำแหน่งองค์หญิงหวังของเสี่ยวจิ่นสิง เสี่ยวจิ่นสิงต้องการอยู่กับนางเอก จึงต้องฆ่าเธอ
คิดถึงตรงนี้ อันหนิงแทบจะเป็นลมตาย
ถ้าจำไม่ผิด ยาตรงหน้านี้คือหมี่เซียง เมื่อดื่มแล้วต้องมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย ไม่เช่นนั้นเส้นลมปราณจะวุ่นวาย เลือดจะไหลออกจากทั้งเจ็ดช่องทางจนตาย
ดังนั้น ความทรมานที่ร่างกายเธอรู้สึกเมื่อครู่ จึงมาจากฤทธิ์ของยาชนิดนี้
ตอนนี้ฤทธิ์ยายังคงทำงานต่อ เธอรู้สึกได้ถึงความต้องการของร่างกายอย่างชัดเจน
อันหนิงพยายามรักษาสติ!
เย่ชีฉือตายแบบนี้ ตายตั้งแต่ต้นเรื่อง
เธอเพิ่งรอดชีวิตมาได้ จะยอมตายอีกได้อย่างไร?!
"องค์หญิงหวัง เชื่อฟังสิ ดื่มยานี่" เสี่ยวจิ่นสิงบีบคางของอันหนิงอย่างรุนแรง แต่คำพูดกลับอ่อนโยนอย่างที่สุด ทำให้อันหนิงรู้สึกขนลุก
ไอ้บ้า!
อันหนิงกัดฟันแน่น หน้าแดงก่ำ พยายามต่อต้านการบังคับให้กินยา
เสี่ยวจิ่นสิงยิ้มแต่ไม่ถึงดวงตา ตามปริมาณยา ผู้หญิงคนนี้ควรตายไปนานแล้ว ชีวิตช่างแข็งแกร่งเหลือเกิน
สีหน้าเขาเย็นชาลง มือก็ออกแรงมากขึ้น อันหนิงทนไม่ไหว จำต้องอ้าปาก ในเวลาเดียวกัน ยาก็ถูกเทเข้าปากเธอ
ทันทีที่ยาเข้าปาก
อันหนิงรวบรวมกำลังทั้งหมด ผลักเสี่ยวจิ่นสิงออกไป
ในชั่วขณะนั้น อันหนิงถึงสังเกตเห็นว่าเสี่ยวจิ่นสิงนั่งอยู่บนรถเข็น
ไอ้นี่พิการจริงๆ ช่วงล่างไม่มีความรู้สึกเพราะถูกวางยาพิษ ตอนนี้เธอออกแรงผลักแบบนี้ เสี่ยวจิ่นสิงไม่ทันระวังจึงล้มพร้อมรถเข็นลงไปกับพื้น
อันหนิงไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เธอกระโจนลงจากเตียง กดตัวลงบนร่างของเสี่ยวจิ่นสิง แล้วป้อนยาที่เสี่ยวจิ่นสิงเพิ่งบังคับให้เธอกินกลับเข้าไปในปากของเขา ปากต่อปาก แถมยังใช้ลิ้นบังคับให้เขากลืนลงไป
พอทำสำเร็จ อันหนิงก็ถูกเสี่ยวจิ่นสิงผลักออกอย่างแรง เธอกระเด็นไปกระแทกพื้น ตาเห็นดาวระยิบระยับ
เสี่ยวจิ่นสิงไอรุนแรง พยายามอาเจียนยาออกมา แต่สุดท้ายก็อาเจียนออกมาแค่อากาศ
"เย่ชีฉือ!" เสี่ยวจิ่นสิงเสียงดุดัน
ฮึ ไอ้หมาผู้ชายคนนี้ในที่สุดก็แกล้งต่อไปไม่ไหวแล้ว
เสี่ยวจิ่นสิงวัย 20 ปี ไม่เคยจูบผู้หญิง แม้แต่มือก็ไม่เคยจับ แม้แต่งงานแล้วก็ยังรักษาความบริสุทธิ์เพื่อนางเอก ตอนนี้ถูกโจมตีกะทันหัน อยากฆ่าเธอให้ตายด้วยดาบเดียว!
อันหนิงนอนบนพื้นสักพัก เมื่อรู้สึกดีขึ้นจึงหันไปมองใบหน้าโกรธจัดของชายหนุ่ม เธอพูดอย่างดุดัน "เสี่ยวจิ่นสิง กินหมี่เซียงแล้ว ถ้าไม่นอนกับฉัน นายก็ต้องตาย!"
ในเรื่องเดิม หลังจากเสี่ยวจิ่นสิงให้เย่ชีฉือกินหมี่เซียง เขาก็เฝ้ามองความตายของเธอด้วยสายตาเย็นชา ไม่ว่าเย่ชีฉือจะขอร้องอย่างไร ชายคนนี้ก็ไม่สะทกสะท้าน
"เจ้า!" เสี่ยวจิ่นสิงหน้าตาบิดเบี้ยว ไม่เคยคิดว่าเย่ชีฉือที่อ่อนแอไร้ความสามารถจะวางแผนเล่นงานเขา!
เขากำหมัดแน่น เส้นเลือดปูดโปน
อันหนิงไม่กลัวเขา
เพื่อความอยู่รอด ม้าตายก็ต้องขี่เป็นม้าเป็น
อันหนิงลุกขึ้นจากพื้น แล้วกระโดดคร่อมบนตัวเสี่ยวจิ่นสิง
"เจ้าจะทำอะไรกับข้า!" สีหน้าเสี่ยวจิ่นสิงเลวร้ายถึงขีดสุด
"ก็สิ่งที่นายคิดนั่นแหละ!" อันหนิงยิ้มอย่างชั่วร้าย
"เจ้ากล้า!"
"สามีภรรยาทำเรื่องของสามีภรรยา มีอะไรไม่กล้า..."
"เสี่ยวอู่...อืม!" เสี่ยวจิ่นสิงพยายามเรียกองครักษ์ แต่ถูกอันหนิงปิดปากด้วยจูบ
เสี่ยวจิ่นสิงโกรธจนตาแดงก่ำ!
ผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ กล้าทำเรื่องผิดท่วมฟ้าแบบนี้กับเขา!
แต่ในเวลานั้น
เพราะฤทธิ์ยา บวกกับร่างกายที่พิการ และการบังคับของอันหนิง เสี่ยวจิ่นสิงไม่สามารถผลักเธอออกไปได้...........