บทที่ 65 เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส ตบหน้าอย่างบ้าคลั่ง! (7000 คำ)

ในห้องขังที่มืดทึบ

แม่นมแก่ร้องเสียงดังด้วยความเจ็บปวด แล้วรีบปล่อยมือจากปากของเย่ชีฉือทันที

ในขณะเดียวกัน เย่ชีฉือรีบพูดว่า "ฝ่าบาท ลูกสะใภ้ถูกใส่ร้าย!"

เสียงดังมาก

แตกต่างจากหญิงที่กำลังจะสิ้นใจเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง

นี่ก็เป็นเหตุผลที่เย่ชีฉือไม่ได้พยายามบังคับตัวเองให้ส่งเสียงเมื่อครู่ เธอต้องการเวลาเล็กน้อยให้ร่างกายได้ฟื้นตัว

แต่พอพูดออกไป แม่นมแก่ก็รีบปิดปากเย่ชีฉืออีกครั้งอย่างรุนแรง